Hamish Schreurs: Kiwi met Limburgse roots
snee westers land.”
De lange dag eindigt met een ploegvoorstelling in de hoofdstad. Hermans torst als afwerker van het team de meeste verwachtingen met zich mee. Een situatie waar hij zich comfortabel bij voelt?
“Ik voel me klaar om de rol van kopman op te nemen, ja. Net daarom heb ik voor deze ploeg gekozen.”
Heeft Hermans bij het maken van die keuze ook mentaal de knop omgedraaid? Lang niet alles zal perfect verlopen zoals dat bij BMC het geval was.
“(Knikt) Daar ben ik wel op voorbereid. Het enige wat ik hoop is dat het materiaal me niet op de cruciale momenten in de steek zal laten. Maar als ik die fiets hier zie, hebben ze binnen de ploeg duidelijk niet op het materiaal bespaard. Trouwens, ik heb acht jaar bij WorldTour-ploegen gereden: het was niet zo dat ze daar geen steken lieten vallen.”
Donderdag 16 november Opening wieleracademie &
vredesambassadeur
Dag drie. De eindbestemming heet Tel Aviv. Maar eerst maakt Israel Cycling Academy een tussenstop in Bet Shemesh, een nederzetting waar de spanning wel eens hoog durft oplopen. De mix van culturen zit daar volgens teammanager Ran Margaliot voor iets tussen. Bet Shemesh is omgeven door “Arabieren” en in het centrum zelf leven gematigde en orthodoxe joden samen met een aanzienlijke Ethiopische gemeenschap. Die diversiteit is onmiddellijk merkbaar wanneer de selectie de speelplaats van Israëls eerste wieleracademie opwandelt. De plaatselijke jeugd krijgt nagelnieuwe fietsen onder de derrière geschoven én fonkelnieuwe fietshelmen op het hoofd. Volgens het teammanagement moeten meer kinderen de fiets op. Ze kunnen er hun negatieve energie op kwijt en krijgen er positieve vibes voor in ruil. Het proberen waard, nietwaar?
Na aankomst bij het Peres Center for Peace in Tel Aviv wacht de renners alweer een ploegpresentatie. Al is deze formeler van aard. Iedere renner krijgt namelijk uit handen van zijn ambassadeur in Israel een certificaat. Een diploma van vredesambassadeur, zoals de ploeg het noemt. Hermans voelt zich vereerd.
“Het is niet iets dat ik boven mijn bed zal hangen, maar ik ga het wel bijhouden. Ik vind het wel mooi dat de ploeg zo nadrukkelijk de boodschap van vrede uitdraagt. Wij renners beseffen vaak niet hoeveel impact we kunnen hebben als rolmodel.” Tijdens de ceremonie komt de naar Diepenbeek uitgeweken Wellenaar te weten dat twee jonge ploeggenoten momenteel nog hun legerdienst vervullen in Israel. Tal van andere teammakkers beschikken evenmin over ronkende namen in onze contreien. Vreest Hermans niet dat hij er geregeld alleen voor zal staan? “Weet je, toen ik bij BMC mijn beste resultaten reed, had ik vaak ook niemand rondom me die me bijstond. Bovendien is het zo dat de koers toch vaak gecontroleerd wordt door de grote ploegen. Het is enkel zaak om aan het eind van een wedstrijd nog over de benen te beschikken zodat je het verschil kan maken.”
In tijden van hyperspecialisatie is Hermans een renner die niet zweert bij het toewerken naar piekmomenten. “Waarom zou ik dat doen? Ik ben geen specialist, ik zou niet weten in welk aspect ik mij moet speciadan liseren. Ik kan van alles een beetje waardoor ik aan het eind van een rittenkoers vanzelf vooraan gerangschikt sta. Ik heb gemerkt dat mijn piekmomenten vooral samenvallen met gezond zijn.” En laat nu net dat een knelpunt zijn in Hermans’ carrière. Al te vaak sloeg een zware val of ongelukkig getimede ziekte hem terug. “Klopt. Maar ik heb toch ook al seizoenen zonder fysieke problemen mogen afwerken, hoor. 2014 en 2016, om er maar twee te noemen. De even jaartallen, ja. Op dat vlak ziet het er dus veelbelovend uit (lacht).”
Ben HERMANS
Vlucht naar Girona
Israel Cycling Academy verruilt het Beloofde Land voor de vertrouwde thuisbasis in het Catalaanse Girona. Bike fitting en het passen van de kleding zijn de ordewoorden van de dag. Het overgrote deel van de selectie woont trouwens in Girona. Hermans is niet van plan om Diepenbeek te verlaten.
“Zeker niet nu mijn vrouw An zwanger is. Rond 20 januari moet de baby ter wereld komen. Ik weet niet of het een jongen of een meisje wordt. Een bewuste keuze. Uiteraard brengt dat enkele praktische problemen met zich mee. Zo kunnen we bijvoorbeeld nog geen geboortekaartjes laten drukken. Wat me daarentegen een beetje zenuwachtig maakt, is de vraag of de bevalling op tijd zal plaatsvinden. Komt het kindje een week later ter wereld? Tja, dan komt het Israël Cycling Academy start het nieuwe seizoen met een selectie van 24 renners met 16 nationaliteiten uit vijf continenten. De Nieuw-Zeelander van het bonte gezelschap luistert naar de naam Hamish Schreurs. Klinkt Limburgs?
“Is het ook. Mijn grootouders verlieten Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien verspreiden we de naam in Christchurch en omstreken”, grinnikt de 23-jarige Kiwi, die zijn tweede seizoen bij de Israëlische ploeg zal aanvatten. Voordien kwam Schreurs uit voor Klein seizoenbegin wel akelig dichtbij. Dat is één van de redenen dat ik het seizoen niet aanvat in Australië. Ik rij mijn eerste wedstrijdkilometers in de Ronde van Valencia, als we daar tenminste welkom zijn.”
Gaat de nieuwbakken kopman dit seizoen wel fris aan de start verschijnen met een pasgeboren baby in huis?
“Mijn ouders, die niet veraf wonen, en vooral mijn vrouw weten wel van aanpakken. Ik ken weinig mensen die zo goed georganiseerd zijn als haar, dus dat komt wel goed. Ik zal niet per se diegene zijn die ’s nachts zal moeten opstaan. Als mijn wielercarrière voorbij is, krijg ik ruimschoots de tijd om de rol van de zorgzame vader op me te nemen. Wat niet wil zeggen dat ik geen hand zal toesteken thuis. Dat is ook de reden waarom we niet naar Girona verhuizen.”
Hermans tekende zonet zelf voorbehoud aan betreffende deelname aan de Ronde van Valencia. Heeft hij eigenlijk al zicht op de races waaraan Israel Cycling Academy mag deelnemen? “Daarvoor is het nog een tikkeltje te vroeg. Hopelijk mogen we aan de Giro deelnemen en aan de andere races van organisator RCS zoals Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo, een koers waarin ik nog nooit startte. De voorbije jaren was het Waalse werk belangrijk. Nu is het lang niet zeker dat ik daar zal deelnemen. Het zou ook kunnen dat ik daar bewust niet start om me via de Tour des Alps en hoogtestages klaar te stomen voor de Giro.” Wie weet moet Ben wel onverwacht opdraven in het Vlaamse werk?
“Dat hoop ik toch van niet. Ik ben simpelweg niet gemaakt voor dat soort koersen. Me motiveren om als eerste een bocht in te draaien zodat ik vooraan de kasseien oprij, lukt me niet. De ploeg zal dat ook wel weten. De Brabantse Pijl (die Hermans won in 2015 won, nvdr) en zo vormen geen probleem. Maar de pure keiklassiekers? Nee, liever niet!”
Na de bekendmaking van de Giro-start in Jeruzalem werd wat kritiek geuit, maar die vind ik onterecht. Ik zie geen enkel verschil tussen Israël en een doorsnee westers land
Constantia, de toenmalige opleidingsploeg van Patrick Lefevere (Quick Step Floors). “Dankzij een derde plaats in de beloftenversie van Parijs-Roubaix in 2016 kon ik de overstap maken naar Israël Cycling Academy. Tijdens mijn debuutjaar bij de profs hield een gecompliceerde polsbreuk me lang van de fiets waardoor ik in het Vlaamse werk achter de feiten aan reed. Komend seizoen hoop ik mijn stempel wél te kunnen drukken in de finales van de klassiekers.”