Psychopaat met christusallures
Sekteleider en seriemoordenaar Charles Manson (83) overleden in de gevangenis
“Ik ben een van de gevaarlijkste mensen op aarde. En ik heb nooit iets anders willen zijn.” Die uitspraak van Charles Manson is een kanshebber om op zijn grafsteen te eindigen. Maar zijn familie heeft keuze te over. “Lang geleden betekende je nog iets als je gek was. Maar vandaag is iedereen gek”, bijvoorbeeld. Of kortweg deze: “Heb ik iemand vermoord? Nee toch?”
Zelf schepte Manson op dat hij verantwoordelijk was voor 35 doden, maar voor zover bekend gaf hij de opdracht voor slechts zeven moorden: vijf toen hij met zijn Manson Family een bloedbad aanrichtte in het huis van actrice Sharon Tate, en twee toen zijn sekte ‘s anderendaags zakenman Leno La Bianca en zijn vrouw Rosemary met mes- en vorksteken ombracht. Een geschifte loser was Manson in die dagen. Met een zwaar crimineel verleden, maar ook met het uiterlijk en het charisma van een christusfiguur. “Op 12 november 1934, toen ze zestien was en ongehuwd leefde in Cincinnati Ohio, heeft mijn moeder een bastaardzoon op de wereld gezet. Dat kind – ik, Charles Milles Manson – was van bij de geboorte een outlaw”, declameerde hij in 1971 op zijn proces.
Mislukte muzikant
Sharon Tate en haar gezelschap hadden de onnoemelijke pech dat het adresboekje van Charles Manson niet meer klopte, toen hij in de nacht van 8 op 9 augustus 1969 naar haar woning aan de rand van Beverly Hills trok. Manson wilde er eigenlijk muziekproducent Terry Melcher – de zoon van Doris Day – vermoorden, maar de man was maanden eerder al verhuisd. Manson had op zijn 36ste al de helft van zijn leven in de cel doorgebracht, waar hij vooral nummers had geschreven. Toen hij tijdens de Summer of Love weer eens vrijkwam, had hij zijn songs aan Melcher voorgelegd, maar die vond ze geen platencontract waard.
BAKERSFIELD - Hij is een van de beruchtste seriemoordenaars ooit maar liet het moorden aan anderen over. Hij droomde van muzikale roem, maar slaagde er enkel in de erfenis van de Beatles te besmeuren door hun nummer ‘Helter Skelter’ als inspiratie voor zijn moordpartijen te gebruiken. Charles Manson (83), de Amerikaanse sekteleider die zijn volgelingen in 1969 de opdracht gaf actrice Sharon Tate en zes anderen te vermoorden, is na 47 jaar gevangenschap overleden. Mansons woede werd nog groter toen de Beach Boys later een van zijn nummers herschreven zonder zijn naam te vermelden. Maanden heeft Manson aan zijn wraakoefening gewerkt. Samen met de ‘ragtag band’ die hij rond zich verzameld had: een commune van geestesgestoorde drugsverslaafden, naïeve hippies en radeloze tieners (vooral meisjes) die hij inwijdde in de vrije liefde en die voor hun god op rooftocht trokken. “Addergebroed”, werden ze op hun proces genoemd.
“De moord op Melcher moet in de schoenen van de blackies geschoven worden en op een kernoorlog tussen blank en zwart uitdraaien”, had Manson zijn volgelingen ingeprent. Waarna zijn sekte de leiding van de wereld zou overnemen. Hij had die boodschap uit het Beatlesnummer ‘Helter Skelter’ gehaald, zoals hij wel vaker geheime codes in Beatlesnummers zag.
Slachtpartij
Manson wist niet dat de villa van Melcher intussen bewoond werd door regisseur Roman Polanski en zijn hoogzwangere vrouw Sharon Tate. Maar toen hij daar achterkwam, maakte het hem niets uit: “Dan vermoorden jullie de nieuwe bewoners maar. De revolutie moet doorgaan”, zei hij. Wat volgde was een sadistische, rituele slachtpartij, waarbij Tate en vier vrienden met 102 messteken afgemaakt werden. Polanski ontsnapte aan de slachting omdat hij in Londen aan een film werkte. ‘ Pigs’ schreven de moordenaars met bloed van de slachtoffers op de voordeur, verwijzend naar het Beatlesnummer ‘Piggies’. ‘s Anderdaags maakten ze nog twee willekeurige slachtoffers: Leno en Rosemary La Bianca, die een warenhuisketen runden. Manson vluchtte daarop samen met zijn ‘Familie’ naar een ranch in Death Valley, waar ze in een onderaards paradijs zouden overleven. Maar er kwam geen kernoorlog en de hele kliek werd eind 1969 uit hun ‘bodemloze put’ gehaald.
Van god naar lafaard
Op hun proces in 1971 leerden de volgelingen van Manson hun god als een lafaard kennen. “Ik was niet aanwezig bij de moorden”, zei Manson, die in maart 1970 de elpee ‘Lie’ had uitgebracht om zijn verdediging te bekostigen. Het haalde niets uit: Manson en vijf sekteleden werden ter dood veroordeeld, een straf die door het hooggerechtshof omgezet werd in levenslang.
In tegenstelling tot sommigen van zijn volgelingen kwam Manson nooit meer vrij, al diende hij verschillende gratieverzoeken in. Telkens verknalde hij ze eigenhandig. In 1986 door voor de commissie voor voorwaardelijke vrijlating te verschijnen met een getatoeëerd hakenkruis op zijn voorhoofd. In 2012 werd zijn twaalfde verzoek afgewezen, mede omdat hij tegen de psycholoog zei: “Ik ben een zeer gevaarlijk man.”
Huwelijk afgeblazen
Eén troost had hij in zijn 47 jaar gevangenschap: zijn moordpartijen bleven tienduizenden mensen van over de hele wereld fascineren. Hij kreeg gemiddeld 60.000 fanmails per jaar, van weirdo’s die in hem een volksheld zagen en vooral van mensen die in zijn onschuld en in de meest waanzinnige complottheorieën geloofden, ook al waren ze in 1069 nog niet geboren. Een van hen is de nu 29-jarige Afton Elaine ‘Star’ Burton, een aanbidster die hem jarenlang wekelijks in de gevangenis bezocht en in 2015 met hem wilde trouwen. Dat feestje ging niet door toen uitlekte dat ze van plan was Mansons lichaam na zijn dood in een bedevaartsoord tentoon te stellen.