Miel (5) spaart voor Lego, verkoper stuurt lege doos
Verkoper tweedehandssite stuurt Miel lege doos
Miel (5) uit Spalbeek zit in zak en as. Bij wijze van levensles liet mama Sara Vanaenrode haar zoontje sparen om een politiekantoor van Lego aan te schaffen. “Omdat hij niet kon wachten, kochten we een tweedehands exemplaar op het internet. Zijn triest gezichtje, toen bleek dat we werden opgelicht met een lege doos, is onbeschrijflijk.” Miel ontdekte het voorbije jaar de wondere wereld van Lego. “Hij wilde meteen ‘alle Lego van de hele wereld’”, zegt mama Sara lachend. “Maar dat kost natuurlijk handenvol geld. We besloten om Miel vanaf zijn verjaardag zakgeld te geven, zo kon hij zelf sparen.”
Miel deed ook extra taakjes, het gedroomde politiekantoor zou er komen. “Hij maakte de afwasmachine leeg terwijl zijn broers tv gingen kijken, hielp zijn papa met grasmaaien en maakte zelfs de boterhammendozen. Sommige extra inspanningen worden beloond, een mooie levensles volgens ons.”
Geduld
Maar geduld is nu niet meteen de grootste eigenschap van een vijfjarige. “Het duurde hem wat te lang. We besloten om een kijkje te nemen op een tweedehandssite. We vonden een verkoper die zijn bod van 45 euro aanvaardde, 35 euro gewonnen dus.”
Sara werkt zelf op een bank en Miel had wel eens gesprekken over leningen opgevangen. “Slim werd hij er wel van, want op een bepaald moment zat hij te onderhandelen over een hypotheek op zijn toekomstige politiekantoor. Voor hij naar rentevoeten begon te hengelen, sprak ik met hem af dat ik de Lego zou kopen en de verzendkosten op mij zou nemen. Als hij zijn 45 euro dan had, kon hij het van mij overkopen. In de tussentijd zou de doos onaangeroerd blijven staan in onze kelder.”
Doel bereikt
En dan kwam vorige week de langverwachte dag. “Miel stond om 6.45 uur al naast mijn bed”, zegt Sara. “Op ‘zakgelddag’ had hij al 44,36 euro, einddoel bereikt dus. De doos kwam uit de kelder, het heuglijke moment zou ook op foto worden vastgelegd. In het pakket zat de legodoos. Maar toen de doos openging volgde het trieste gezichtje. De levensles die een vijfjarige dromer nog niet wil: dat er ook heel oneerlijke mensen zijn.”
Sara heeft een mailadres, een rekeningnummer en een IP-adres van de verkoper, die als schermnaam ‘boerenkinkel’ hanteert. “Hij reageert natuurlijk niet meer. Ik heb ook vooraf met de verkoper gemaild en verteld over Miel, zijn spaarpot en dat ik hem zou voorschieten. Hij wist dus dat de koper eigenlijk een jongetje van vijf was.”
“Miel wil later agent worden, boeven vangen. Het breekt mijn hart dat ik hem moet zeggen dat deze boef wellicht geen straf krijgt”, zegt Sara. “Ik maakte ondertussen een afspraak met de politie, maar wellicht zal het parket geen onderzoek instellen. Dat wist een bevriende agent me te vertellen. De omvang van de ‘misdaad’ is natuurlijk niet erg groot.”
Vervolging niet uitgesloten
Het Limburgse parket ziet het enigszins anders. “De omvang van een misdrijf speelt natuurlijk mee”, zegt woordvoerder Jeroen Swijsen. “Maar het wil daarom niet zeggen dat we elk klein misdrijf niet gaan bekijken. We hebben tientallen lopende dossiers over oplichting via tweedehandssites, vaak zitten de malafide verkopers in het buitenland. Dat maakt een vervolging niet eenvoudiger.” Swijsen hamert er dan ook op dat gedupeerden steeds klacht indienen bij de politie. “We zien regelmatig dat dezelfde verkopers terugkeren in dossiers, wat de omvang van de mogelijke oplichting groter maakt.”
Of het parket zal vragen aan de recherche om de verkoper op te sporen, weet Swijsen nog niet. “Het dossier zal alvast bekeken worden. Als we, bijvoorbeeld door het rekeningnummer, op een eenvoudige manier achter de identiteit kunnen komen, is dat een optie. In dergelijke gevallen kan het ook zijn dat er een bemiddeling door de politie volgt. De verkoper zou dan de koper kunnen vergoeden zonder gerechtelijke vervolging. Maar over dit specifieke dossier doe ik geen concrete uitspraken.”
Hulp onderweg
Ondertussen plaatste mama Sara ook een berichtje op haar Facebookprofiel. “Iedereen leeft mee met Miel”, zegt ze. “Vrienden, familie en kennissen storten geld op zijn rekening en een andere vriendin gooit dan weer een kortingsbon in de strijd. Het zal wellicht niet lang duren voor Miel, politiecommissaris in spé, zijn eerste commissariaat kan kopen.”