Vermoorde vrouw lag tien dagen dood in bed
Cindy gevonden op verjaardag na toevallige huiszoeking
Op 30 juli 2015, haar vijfendertigste verjaardag, werd ze gevonden. Maar 35 jaar is Cindy Van de Weghe nooit geworden. Tien dagen had ze opgebaard gelegen in hun flat in Hoeselt, nadat ze was gedood door echtgenoot Benny C. (41). Overal in huis stonden luchtverfrissers en andere geurproducten. Tot de politie heel toevallig op haar lichaam stootte tijdens een huiszoeking voor een diefstal. “In plaats van slingers voor haar verjaardag moest er op 30 juli een afspanningslint van de politie gehangen worden. Geen bezoek van vrienden en familie, wel de mannen in de witte pakken (de forensische onderzoekers, nvdr)”, beschreef aanklager Patrick Boyen wat de laatste ‘verjaardag’ van Cindy Van de Weghe (34) werd. Alleen moord, het idee dat echtgenoot Benny C. het vooraf had gepland, vond hij te ver gaan. Er was inderdaad een sms’je aan een ex-liefje, de dag vóór Benny zegt dat hij haar gedood heeft: dat Cindy hem en hun 14-jarige zoon nooit meer pijn zou kunnen doen. Maar dat vonden zowel aanklager als verdediging open voor meer interpretaties.
Depressie
Cindy en Benny hadden een behoorlijk bewogen huwelijkt. Zij was al jaren depressief, slikte veel medicatie en had wel vaker naar hem uitgehaald op café. Hij had gokproblemen gehad, moest regelmatig bij moeder lenen en werkte al jaren niet meer nadat hij zijn job bij de stad Hasselt had opgezegd. “Om voor Cindy te zorgen. Zijn collega’s vertellen hoe ze hem voortdurend op het werk belde omdat ze het niet aankon om alleen te zijn”, pleitte meester Mark Huygen voor Benny. “Ze konden niet met en niet zonder elkaar leven.”
Haat
“We maakten veel ruzie”, gaf Benny zelf toe. “Ook dat weekend. Zaterdag liepen de discussies zo hoog op dat onze zoon is weggelopen.” Zoonlief kon uiteindelijk terecht bij de moeder van Benny, maar ten huize C. bleven de gemoederen verhit. Tot het maandagochtend, volgens Benny, fataal uit de hand liep. “We zaten aan de ontbijttafel, ruzie te maken over mijn ex, over het feit dat zij nog een kind wilde, over onze zoon… Ik zei dat die haar een beetje haatte. Zij is toen opgesprongen, ik ben ook opgestaan en heb haar in de zetel kunnen duwen. Die morgen heb ik alles eruit gespuwd, voor één keer durfde ik zeggen wat op mijn hart lag.” Helemaal herinnert hij zich niet wat er daarna gebeurd is, klinkt het. Hij heeft haar bij de schouders gegrepen, ergens aan de hals, zegt Benny. “De keel toegepitst, noemde u het in uw eerste verklaringen. Maar dat hebt u achteraf ingetrokken”, wierp aanklager Patrick Boyen hem voor de voeten. “Ja, het was niet pitsen. Ik heb haar bij de hals vastgepakt.”
Ontbinding
Omdat het lichaam tien dagen in de flat lag, was het in staat van ontbinding. Wat het voor de wetsdokter onmogelijk maakte om de doodsoorzaak exact vast te stellen. “Het viel me ook op dat er heel wat geurproducten overal in de flat stonden”, beschreef de wetsdokter. De verdediging opperde of het geen ‘reflex-overlijden’ kon zijn geweest: in uitzonderlijke gevallen kan je bij druk op de halsslagader een vertraging van het hart opwekken. Maar wurging vond de arts toch veel waarschijnlijker. Zeker omdat reflex-dood omstreden (en afgestreden) is in medische kringen.
Wurgseks
Aan wurgseks deden ze in elk geval niet, benadrukte Benny. Ook al had Cindy dat volgens familie en vrienden wel verklaard. “Klopt niet”, schudde hij verwoed. Wel waren er na haar dood meteen opnieuw avances aan het adres van ex-liefjes, een pikante chatsessie, en was naar porno gesurft. En tegelijkertijd had Benny aan zelfmoord gedacht, zei hij gisteren. “Ik had mijn moeder gevraagd om voor onze zoon te zorgen. Ik was van plan Cindy achterna te gaan.” Maar dat had hij blijkbaar toch niet gedaan. Wel: haar lichaam gewassen, de badjas uitgetrokken, haar aangekleed en dan mooi opgebaard in hun slaapkamer. Vier nachten heeft Benny zelfs nog naast haar lichaam geslapen. “Omdat ik geen afscheid had kunnen nemen.” Uiteindelijk werd ze tien dagen later gevonden, nadat Benny zich op het politiebureau had gemeld voor een verhoor naar een inbraak. “Ik had niet gedacht dat ze een huiszoeking zouden doen. Maar toen ze er waren, heb ik het meteen toegegeven. Het was een opluchting.”
Enkelband
Niet dat de familie van Cindy daar gisteren veel geloof aan hechtte: “Als je zo’n spijt hebt, laat je haar daar niet liggen. En dan vraag je geen enkelband aan, maar ga je in de gevangenis boeten”, beet de zus van Cindy hem toe. “Wij denken wel dat er voorbedachtheid was, daarom stuurde hij dat sms’je en moest hun zoon eerst het huis uit zijn”, stelde meester Miskovic, voor de zoon en moeder van Cindy. Niets van aan, vond de verdediging, die ook niet gaat voor doodslag. “Neen, dit was volgens ons: opzettelijke slagen, met de dood tot gevolg, maar zonder de intentie om te doden”, aldus meester Huygen.
Uitspraak op 21 december.