“OEF! HET STAAT EROP”
PXL-studenten digitaliseren dozen vol muziek van Luc De Vos
Zou het kunnen: ’s nachts wakker schieten met de zin ‘Er is alleen nog zeehond!’ in je hoofd? We kunnen er ons iets bij voorstellen als je een hele dag naar oude tapes van Gorki hebt geluisterd. Gisteren zijn de studenten van PXL Music aan hun taak begonnen: het digitaliseren van de muzikale erfenis van Luc De Vos. “Monnikenwerk is het.”
HASSELT -
Een stapel kartonnen dozen achter een grote mengtafel. In de dozen nog kleinere dozen met daarop in viltstift ‘Gorki’ of ‘Gorky’ geschreven. Naast het mengpaneel een machine uit een vorig tijdperk: een cassetterecorder in XLformaat. Op de spoelen loopt een band, door de boxen klinkt de onmiskenbare stem van De Vos. Als er plots een dip in de muziek komt - het tempo gaat omlaag, het timbre volgt - zie je studenten Jonah Boons en Arthur Moelants teleurgesteld in elkaar zakken: “Ooh nééén”. “Dit was een tape van zestien minuten. Alles ging goed tot minuut dertien. Tapes laten ‘bakken’ is nu nog de enige oplossing.”
Tapes opnieuw plakken
Er is ondertussen al een stapel tebakken-tapes. “Soms hebben die oude opnames afgezien omdat de tape van slechte kwaliteit was, of gewoon omdat de banden slecht bewaard werden. Die opnames moeten in een oven om te herstellen. Door ze op een bepaalde temperatuur te bakken, plakken de onderdelen beter aan elkaar en kan je de muziek weer afspelen”, verduidelijkt Filip Heurckmans, docent muziektechniek die ook de studenten begeleidt. “Toch is het monnikenwerk.”
Student Brecht Stiers legt een nieuwe tape op de spoelen. “De truc is om het uiteinde een beetje bevochtigen.” Hij strijkt met zijn vinger over zijn tong, spant de tape op en duwt op ‘play’. De muziek speelt achterstevoren. “Door de technicus vroeger verkeerd in de doos geduwd”, legt Filip uit. “Kan gebeuren. Opnieuw.” Vanaf dan is het afwachten en duimen. “Als er na twee minuten iets fout gaat, heb je geluk. Dan verlies je tenminste niet veel tijd. En als alles goed gaat, heb je iets van ‘Oef, het staat erop’.”
Friet mosselen
Ondertussen, aan de andere kant van het glas, is Frank Duchène bezig met de digitale opnames om te zetten naar huidige muziekformaten. Duchène is docent productieanalyse en was in 2000 producer van de Gorki-plaat ‘Eindelijk vakantie’. “Om na al die jaren weer de stem van Luc te horen, is toch even schrikken,” zegt hij. “Ik herinner me nog goed dat Gorki liever friet mosselen had dan chic eten. En er kwam ook heel wat bier bij kijken. Maar veel gefeest werd er niet. Samenwerken met Gorki was best intens,” zegt hij. “Het waren professionals.” Wat zou Luc De Vos van dit project vinden? “Hij had zo veel vertrouwen in jongeren. Als hij een remix van een student zou horen die compleet rock-’n-roll overstuur gaat met een van zijn nummers, zou hij dat absoluut fantastisch hebben gevonden.”
XBekijk een filmpje op www.hbvl.be