Het Belang van Limburg

“De pijn maakt je zo moe”

-

Als profvoetba­ller bij KRC Genk, Seraing, Anderlecht en Patro Eisden was Stefano Ghiro (45) niet te houden, vandaag is zelfs de kleinste beweging de hel, door een rug die het compleet begeven heeft. “Maar ik vertel het niet tegen mensen, omwille van het onbegrip.”

GENK -

Ik vertel niet tegen mensen over mijn rugpijn. Er heerst nog te veel onbegrip

“Op mijn 28ste ben ik gestopt met profvoetba­l, omdat ik voelde dat ik nooit de echte top zou bereiken. Er waren toen al veel blessures. Op scans van mijn bekken was beschadigi­ng te zien, maar pijn had ik nog niet”, beschrijft Genkenaar Stefano Ghiro, die zijn schouders heeft gezet onder de Soccer Arena in Genk. “Kinderen opleiden, met de clubs bezig zijn, dat boeit me. Ik heb me daar altijd de volle 100 procent voor ingezet. Tot negen maanden geleden. Opeens ging het heel snel achteruit met mijn rug. Je ziet het: ik ga compleet krom.”

Onbegrip

Het onbegrip rond rugproblem­en heeft Stefano als geen ander ervaren. “Het heeft tot nu geduurd voor men wist wat ik had: de ziekte van Bechterew, een aandoening die generaties kan overslaan. Ik heb gehoord dat mijn overgrootm­oeder het ook had. Via medicatie, rugschool

Tandpijn

Stefano GHIRO Rugpijnpat­iënt en beweging zou de pijn draaglijk moeten worden. Je kan ermee leren leven, maar voor een zelfstandi­ge is dat niet evident. Ik kan niet zomaar een paar dagen vrij nemen.” “Rugpijn wordt vaak niet ernstig genomen, maar je hebt geen idee hoe het je leven verandert”, zucht Ghiro. “Zie het als voortduren­de, hevige tandpijn. Ik zit intussen aan dik twee dozen vol medicatie. Het maakt je zo moe, zowel de pijn als die medicatie. Erover spreken doe je ook niet makkelijk. Er is veel dat ik niet meer kan. Zelfs papier oppakken voor de printer durf ik niet meer”, beschrijft Stefano, die nu begonnen is met behandelin­gen in de pijnklinie­k en volgende week start met de rugschool. “Ik voel wel al verschil na de eerste infiltrati­e op de plek waar het probleem zit. Dat is nu de enige plaats waar ik geen pijn heb. Hopelijk blijft dat duren.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium