“Hopelijk vertelt DNA ons hun identiteit”
Twee onbekende Poolse soldaten opgegraven op Pools kerkhof
Wetenschappers uit Polen zijn vrijdag en zaterdag bezig geweest met de opgraving van twee onbekende luchtmachtsoldaten op het Poolse kerkhof in Lommel. De onderzoekers nemen ter plaatse DNA-stalen die ze hopelijk kunnen linken aan familieleden van de gesneuvelde soldaten. Op die manier kunnen deze graven alsnog een naam krijgen. Het is de eerste keer dat in ons land een dergelijke opgraving gebeurt, stellen de onderzoekers. Op het Poolse kerkhof van Lommel liggen meer dan 250 strijders begraven die hun leven gaven voor de bevrijding van België in 1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog. De opgraving en het nemen van DNAstalen gebeurt door een team van historici en specialisten in de forensische geneeskunde van de Pomeranian Medical University uit Szczecin, een stad in noordwest Polen. Volgens hen is de tijd nu rijp voor dit ingrijpende onderzoek.
DNA-onderzoek
“De voorbije vijftig jaar is er natuurlijk heel wat informatie toegevoegd aan de dossiers van onze vermiste soldaten”, vertelt onderzoekscoördinator Andrzej Ossowski. “Zo verzamelden we heel wat DNA van hun families die ondertussen niet alleen in Polen wonen, maar ook verder uitgezwermd zijn. Voor deze twee luchtmachtsoldaten hebben we vermoedelijke sporen die we verder willen onderzoeken. Mogelijk leiden ze ons naar een doorbraak rond hun identiteit.” Daarmee te lang wachten, zou het onderzoek alleen maar bemoeilijken. “De kinderen van deze soldaten leven nog, maar hebben zelf natuurlijk al een zekere ouderdom. Over enkele decennia, wanneer we alweer een paar generaties verder zijn, wordt het steeds moeilijker om de DNA-gelijkenissen vast te stellen.”
Emoties
De twee lichamen werden opgegraven zodat ter plaatse DNAstalen genomen konden worden. “Het gaat om kleine botfragmentjes die we van dichtbij zullen bekijken in laboratoria, een heel complex procedé dat nog wat tijd zal vergen. Het DNA zal getoetst worden aan de databank en hopelijk is er een match met een familie die tot dan nooit heeft geweten waar hun familielid begraven lag. Twee maanden geleden deden we gelijkaardige opgravingen in Frankrijk. Het is de eerste keer dat we hiervoor naar België afzakken.”
Na het onderzoek werden de lichamen terug begraven. De onderzoekers geven toe dat het hen raakt. “Als wetenschappers proberen we tijdens ons werk onze gevoelens zo veel mogelijk af te sluiten. Pas later, als we nieuws kunnen brengen aan de families, is er tijd voor emoties.”