Broos mag koffers pakken

Witte Tovenaar acht maanden na Afrikaanse titel geen bondscoach meer

Hugo Broos (67) is niet langer bondscoach van Kameroen. Geen verrassing, want de trainer die in februari nog de Afrika Cup won, had zelf een ultimatum gesteld tot 15 december. Hij voelde nattigheid toen de advocaat van Samuel Eto’o, de 36-jarige ex-topspits die nu in Turkije speelt en zelf bondscoach zou willen worden, aan het hoofd van de bond kwam te staan. Op 5 februari was de Witte Tovenaar nog de koning van Kameroen. Met een bescheiden team had hij het land naar een vijfde winst in de Afrika Cup tegen favoriet Egypte geloodst (2-1). Een wonderman, heette het. Meteen ook de eerste Belgische coach die een internationale landentrofee won. Het leverde hem een nominatie in het referendum Coach van het Jaar in ons land op.

Het tij was voor Broos in Kameroen al een tijdje aan het keren. Er is zelfs een duidelijk beginpunt: het moment dat de FIFA eind augustus de directie van de Kameroense voetbalbond dwong af te treden na fraude bij de voorzittersverkiezingen. Dat betekende het einde van Tombi A Roko Sidiki, de voorzitter die Hugo Broos had aangesteld. Een comité de normalisation, zeg maar een crisiscomité, onder leiding van advocaat Dieudonné Happi begon de bond te saneren en kreeg ook Hugo Broos in het vizier. De Belg had net met 4-0 van Nigeria slaag gekregen, waardoor het WK in Rusland een verre droom werd. Kameroen haalde nog 5 op 9, maar het kalf was al verdronken. “Dat nieuwe bestuur heeft me genekt”, aldus Broos. “Sinds zij aan de macht zijn, werd ik niet meer betaald. Dat is dus al bijna zes maanden. Ze wilden van me af, zoveel is duidelijk. Die advocaat is ook de advocaat van Samuel Eto’o. Dan moet ik er geen tekening bij maken zeker? Zo gaat dat daar. Er bestaat een papier met mijn handtekening op dat ze van plan zijn mijn contract (dat tot februari 2018 liep, nvdr.) te verlengen, maar dat gebeurt dus niet. Het is misschien beter zo. Ik zag het zelf ook niet meer zitten. Maar mijn geld ga ik krijgen. Het is een FIFA-contract, ze zullen moeten betalen. Desnoods via de rechtbank.”

Nog verder doen

Wrang. Anders kan je het afscheid na dat grote succes in februari niet noemen. “Zo gaat dat ginder. Dat heb ik genoeg meegemaakt. We zijn nu 19 uur maandagavond. Heel de wereld weet dat ik geen bondscoach meer ben, maar denk je dat ik al iets van Kameroen gehoord hebt? Niks van die interim-voorzitter en ook niet van de minister. Typisch, die mensen doen zomaar wat. Nu is er in de coulissen ook nog eens een strijd aan de gang. Het huidige bestuur, dat niet eens een officieel bestuur is, heeft de FIFA nog zes maanden extra gevraagd. Zo kan iedereen zich in de beste positie manoeuvreren om straks de voorzittersverkiezingen te winnen.”

Bij de voorstelling van zijn boek Altijd weer winnen zes weken geleden verklaarde Broos nog dat hij na de Afrika Cup in 2019 met Kameroen zou stoppen als trainer. Hoe zit het nu met zijn toekomst? “Eerst deze zaak goed afhandelen. Omdat ik het zag aankomen, waren er de vorige weken al enkele dingen opgestart. Ik zie ook nog wat er op me afkomt. Afrika? Waarom niet. Als er een land komt waar redelijker en beter gewerkt wordt, dan wil ik het zeker overwegen. Je hoeft die landen niet allemaal over dezelfde kam te scheren.”

Het is misschien beter zo. Ik zag het zelf ook niet meer zitten. Maar mijn geld ga ik krijgen