“Douch me eerst thuis”
DJAGA HOFMEIJER verschijnt in ons klassement als een duivel uit een doosje
Het is typisch voor ons referendum dat er namen als een klok in voorkomen. Maar gelukkig duiken er plots ook nobele onbekenden op. In november was die eer weggelegd voor Djaga Hofmeijer van Bokrijk Sport (4C). Djaga wie? Hofmeijer wat? Wij stellen de man uit 4C aan u voor. De aanvallende middenvelder van Bokrijk zou wel eens de revelatie van het seizoen kunnen worden. Vooral in november was het met volle teugen genieten van zijn technische bagage en zijn vista. Vanwaar plots die stempel van seizoensrevelatie?
“In het verleden kreeg ik ieder seizoen te kampen met blessureleed”, blaast Hofmeijer. “Er ging geen jaar voorbij of ik stond enkele maanden aan de kant met een spierscheur. Er is zelfs een periode geweest dat ik vijf keer na mekaar een spierscheur opliep. Ik ben blij dat dat euvel ondertussen verholpen is en dat ik mij volledig kan richten op het voetbal. Ik moet ook wel toegeven dat ik in het verleden ook niet altijd de juiste instelling heb gehad, maar ook dat is verleden tijd”, zegt de 22-jarige middenvelder.
Toch heeft Hofmeijer al heel wat voetbalwatertjes doorzwommen. Op jonge leeftijd sjotte hij zelfs bij STVV om vervolgens zijn geluk te beproeven bij Termien. Maar beide avonturen draaiden op niets uit. “Dat was ook niets voor mij”, geeft hij toe. “Ik ben blij dat ik ondertussen bij Bokrijk ben geland en dat ik opnieuw plezier beleef aan het spelletje. We zijn aan een uitstekend seizoen bezig. Ik zeg niet dat we kampioen gaan worden, maar ik hoop het natuurlijk wel. Het zal wel moeilijk worden, want met Dilsen, Molenbeersel en E. Mechelen a/d Maas B is er heel wat concurrentie.”
En dan is er nog ons referendum natuurlijk. Daar prijkt Hofmeijer momenteel bovenaan en zoals het er nu naar uitziet zal hij meedoen tot het einde. “Voor mij komt dit toch wel als een verrassing, want na onze sterke eerste periode had ik veel meer spelers van Bokrijk bij de top van het klassement verwacht. Ik ben natuurlijk blij met de appreciatie en het is ook een teken dat ik goed bezig ben. Toch besef dat ik als speler nog wel wat stappen kan zetten. Zo vind ik persoonlijk dat ik nog te veel balverlies lijd en dat ik nog te weinig scoor.”
En dan nog dit. Het is algemeen geweten dat sportmensen er rituelen op nahouden. Het ene is al wat vreemder dan het andere. Hofmeijer heeft er ook eentje. “Het is eerder een gewoonte dan een ritueel”, zo probeert hij de boot af te houden. “Maar in het begin van het seizoen douchte ik mij thuis voor iedere match. Waarom ik dat ben blijven doen? Omdat we sindsdien geen enkele keer verloren. Ik zal het dus volhouden”, besluit de student orthopedagogie.