“Minder slaappillen, meer gelukkige ouderen”

In één jaar het gebruik van psychofarmaca bij ouderen in een rusthuis met tien procent laten dalen: het kan, zelfs zonder veel moeite. Dat blijkt uit een pilootproject met vijf woon-zorgcentra in Oost-Vlaanderen. “Tijd voor een cultuuromslag in heel Vlaanderen”, zegt Dirk De Meester, trekker van het project.

Die tien procent: is dat nu veel of weinig?

“Dat lijkt cijfermatig weinig, maar in de praktijk betekent het een enorm verschil, zeker als je weet dat drie op de vier rusthuisbewoners psychofarmaca slikken. Wat chronisch gebruik betreft, komt dat per persoon op één pil per dag minder uit. Indien doorgevoerd in alle woon-zorgcentra, geeft dat een grote berg medicatie die we niet meer moeten toedienen, en een hoop minder kosten.”

“De afbouw ging het makkelijkst voor slaappillen en antidepressiva. De weerstand bij antipsychotica bleek iets groter bij de artsen en het verplegend personeel. Die vreesden immers voor moeilijk hanteerbaar gedrag en controleverlies bij ouderen die stopten.”

Hoe reageerden de ouderen zelf?

“Positief. Ze waren veel actiever, babbelden meer, namen vaker deel aan groepsactiviteiten, want ze bleven niet de hele tijd op hun kamertje. Dat herwonnen menselijk contact verhoogde zichtbaar de levenskwaliteit.”

Valt die daling makkelijk te realiseren?

“Belangrijk is dat iedereen meewerkt: van het verplegend personeel en de familie tot en met de onderhoudsmedewerker, zeker als een inwoner een moeilijk moment kent.”

Is dit niet ook vechten tegen een algemene ‘slikcultuur’?

“Ja. Kijk naar de jongeren en de volwassenen: ook die slikken bakken pillen. Vanuit het idee dat het alle problemen oplost. Daarom moeten wij durven te vragen aan iemand die al twintig jaar slaappillen neemt: waarom? Wat is het nut nog? Ben je eigenlijk niet verslaafd?”