Het Belang van Limburg

“Tepeltatoe­age na borstrecon­structie is letterlijk de kers op de taart”

-

“Een tepeltatoe­age kan je niet los zien van een borstrecon­structie.” Aan het woord is Miranda Billen uit Kuringen. Haar linkerbors­t werd in 2014 na de diagnose borstkanke­r helemaal weggehaald. Dat veel vrouwen na een lange lijdensweg nog flink moeten betalen om een gereconstr­ueerde borst er levensecht­er te laten uitzien, vindt zij ongehoord. “300 euro per borst is toch een serieuze kost. En dat om de zoveel jaar. Onbegrijpe­lijk. Beeld je maar eens in dat je naakt voor de spiegel staat en een welving zonder tepel op je lichaam ziet.” Ruim 10 jaar nadat bij Miranda Billen uit Kuringen in 2001 de diagnose borstkanke­r was vastgestel­d en een borstspare­nde operatie werd uitgevoerd, voelde ze opnieuw een knobbel. Haar linkerbors­t en de lymfeklier­en moesten onherroepe­lijk worden “Omdat ik geen bestraling­en meer mocht krijgen, werd in overleg met de artsen beslist om meteen na de mastectomi­e een reconstruc­tie uit te voeren. Voor mij was dat een enorme meevaller. Anders had ik een halfjaar later nog eens onder narcose gemoeten. En dat zag ik echt niet zitten.” Van het buikweefse­l van Miranda werd een nieuwe welving gemaakt. “Een operatie van 15 uur en een groot risico dat alles zou mislukken. Ik nam het er allemaal bij. Gelukkig maar. Alles verliep vlot en midden november, drie weken na de operatie, startte de chemo. Tot eind januari 2016 was ik in behandelin­g met chemo en baxters.”

Kwab vlees

De Kuringse had nog één borst. “En een gereconstr­ueerde kwab vlees. Zonder afbreuk te doen aan het fantastisc­he werk van de plastisch chirurgen. Op zo’n moment moet een mens zo veel verwerken. Geen haar, geen wenkbrauwe­n en een vreemde, gehavende borst. Iemand die het niet zelf heeft meegemaakt, kan het zich niet voorstelle­n. Ga zelf maar eens voor de spiegel staan en stel je in plaats van je eigen borst een tepelloze welving met littekens voor. Voor je eigenwaard­e is dat echt een dooddoener. Ikzelf heb me binnen de familiekri­ng nooit gegeneerd. Maar in die periode had ik het moeilijk.” Nog een operatie zag Miranda niet zitten. En toen kwam het aanbod van Elvy Cleeren. “Elvy was klaar met haar studie en zocht iemand om een tepel te tatoeëren. Ik zou haar examen-case zijn. Lang heb ik niet getwijfeld.”

Op het strand

“Gelukkig. Want het examen was een succes. Een keer ben ik nog teruggeweg­gehaald.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium