Gek en Geniaal
Vanavond ziet u hoe Alessandro samen met mij een kunstwerk maakt in het programma ‘Gek en Geniaal’. Alessandro is een van de acht psychogevoelige personen in de reeks die aan schizofrenie, een bipolaire stoornis en/of een andere aandoening lijden. Hoewel de titel doet uitschijnen dat ‘Gek en Geniaal’ over twee duidelijk omschreven categorieën gaat, schuift de serie die dichotomie resoluut onder het tapijt. Classificeren en categoriseren is des mensen, maar wat mij al heel lang fascineert, is de lijn tussen gek en geniaal. De gradaties. Tussen geniale gek en gek genie, tussen in- en outside. Hoe zit dat met de stroom van bewustzijn en de plasjes van creativiteit die plots samenklonteren tot scheppen? Is er een incubatietijd die gek kan transformeren tot geniaal?
Ik geloof inderdaad dat de spanning ligt tussen wat ons omringt bij de geboorte en onze daaropvolgende ontwikkeling. Ontwikkeling van liefde – in goede of kwade zin – laat iemand exploderen of imploderen. Zonder liefde is het aartsmoeilijk om een eigen zekerheid te ontwikkelen. Gek kan met andere woorden geniaal worden als de context dat stimuleert. Daarom dat ik een project als ‘Gek en Geniaal’ omhels. Het kan via een warm nest de wedergeboorte van het eigen brein stimuleren.
Dat is een delicaat proces en vraagt om engagement. Je kan niet iemand een tijd warmnesten om hem daarna zomaar terug de wereld in te sturen. Opvolging is een must. Meer dan ooit in de complexe samenleving van nu is er nood aan kaders voor kwetsbare mensen en opgroeiende jongeren. Kaders die hun als voorbeeld dienen om zich op hun beurt te engageren.
Met Alessandro samenwerken vond ik fantastisch, maar het triggerde ook mijn onrust. Wat gebeurt er na de uitzending? Is er genoeg solidariteit, engagement en liefde – genoeg nest – om hem verder te laten openbloeien? Als ik vaststel hoe weinig onze maatschappij investeert in het psychosociale geluk van kwetsbare mensen, wordt het me soms koud om het hart. Valt dat engagement, dan krijgen we problemen. Smelt de sociale zekerheid, geboren uit het vuur van de oorlogsjaren, dan verliezen we een remedie tegen oorlog. Engagement is de mortel van onze samenleving. Erzonder wordt het weer aan individuen om te zorgen voor de kwetsbaren en behoeftigen.
‘Gek en Geniaal’ deed me opnieuw beseffen dat maatschappelijke nazorg van ons allemaal is. En dat zonder langdurig engagement de gemeenschap snel verbrokkelt. Politiek moet daarom gek genoeg ons aller zorg zijn.
Met Alessandro samenwerken voor ‘Gek en Geniaal’ vond ik fantastisch, maar het triggerde ook mijn onrust. Wat gebeurt er na de uitzending?