Een duidelijkere identiteit voor paars-wit

Het is een kwestie waar Jo Van Biesbroeck, huidig operationeel manager bij Anderlecht, al langer mee worstelt. De slogan We Are Anderlecht, waarvoor staat die? Is dat een club die alleen maar mooi voetbal wil? Een club die alleen maar wil winnen? Een club die jonge talenten lanceert? Van Biesbroeck vindt dat Anderlecht een smoel mist, een echte identiteit. Club Brugge heeft dat bijvoorbeeld wel met de slogan No Sweat, No Glory. Hun fans willen eendrachtig strijd zien en zijn niet verdeeld.

Marc Coucke bewees bij KV Oostende dat hij een club weer een gezicht kan geven. Coucke profileerde Oostende als de club waar altijd werd gefeest. Daarvoor stond het merk KVO en dat werkte, want een weekendje zee met een avondje voetbal en een feest trok veel sponsors aan. De viplounge van KV Oostende werd een walhalla voor investeerders die na de match aan networking konden doen.

Alleen had KV Oostende zijn limieten met een hinterland dat bestond uit de Noordzee, Frankrijk en Club Brugge-gebied. Coucke ziet veel meer opties bij het centraal gelegen Anderlecht, waar hij Vlaamse, Brussels en Waalse investeerders wil samenbrengen. Daarvoor moet hij van een avondje Anderlecht iets speciaals maken, want nu is het twee uur na de match vaak al doods bij RSCA. Marc Coucke zal daarvoor het merk Anderlecht moeten opwaarderen. Anderlecht is evenwel geen club waar ook na een nederlaag gefeest kan worden. Mogelijk kiest hij voor een concept waarbij de toeschouwers – zeker de vips – echt in de watten worden gelegd, liefst in een nieuw stadion. Anderlecht moet staan voor mooi voetbal, maar een avondje voetbal moet een echte beleving worden met comfortabele zitjes, tv-beelden, ontmoetingen met oud-spelers. Voor Coucke zit er heel veel potentieel in Anderlecht. Als Vlaamse eigenaar van een Brusselse club zal hij wel rekening moeten houden met communautaire gevoeligheden.