Desiron laat United zegevieren na thriller
Limburg United kruipt door oog van de naald
Een thriller in de Alverbergsporthal. Limburg United liep 16 punten uit (44-28), maar stuikte net als vorige week in mekaar: 58-66. Via Desiron kwam de thuisploeg terug en de Limburgse center scoorde ook de winnende korf. Brussels probeerde de zege nog te kapen, maar de driepuntpoging van Loubry zeilde naast. United staat nu iets steviger op een play-offplaats. Spicer tekende met een alleyoop voor het eerste kloofje: 2215 (9’). Over 33-22 (15’) liepen de Limburgers verder uit naar een maximum voorsprong bij 44-28 (18’). De concentratie verslapte en Releford maakte on the buzzer nog een onnodige fout op Peciukevicius. Vanop de vrijworplijn legde de Litouwer de ruststand vast op 44-32.
“Als je al onze wedstrijden bekijkt, stel je vast dat we telkens één zwak quarter spelen. Onze energie was geweldig in de eerste helft.”, aldus LU-coach Pascal Angillis. Brussels dook na de herneming onder de 10 punten: 4943 (25’). De bezoekers hadden bloed geroken. Limburg United faalde compleet in de afwerking: slechts 11 punten in het derde quarter. Bosco driepunterde Brussels op en over de thuisploeg (53-55). Mukubu hing de bordjes terug gelijk, maar Harrell scoorde nog aan de overkant: 55-57 na 30’. De bezoekers gingen op hun elan verder en diepten uit naar 58-66 (34’). Twee driepunters van Desiron sloegen de vlam terug in de pan (35’ 64-66). Via een dunk van Releford na Brussels balverlies nam United zelfs opnieuw het voortouw: 73-70. Unruh gaf met een balverlies op 15 seconden van het einde Brussels de gelijkmaker cadeau. Releford slaagde er niet in de laatste Limburgse aanval af te ronden, maar Desiron plukte de terugkaatser en legde de bal binnen. “In het derde quarter staan we achter de man te defensen,... Dat liet Brussels toe om terug in de match te komen. Gelukkig scoorde Yannick twee driepunters. In de slotseconden hebben we geluk dat de driepunter van Loubry naast ging. Maar dat is nu eenmaal basket. Ik ben blij met de winst want we werken heel hard. En dat moet zo blijven want we staan nog niet waar ik denk dat we moeten staan,” besloot Angillis vast.