Het Belang van Limburg

“Ik zal niet juichen als ik

JONATHAN LEGEAR Luikenaar in hart en nieren NEE NEE

- Bob FAESEN

Als er één speler is voor wie de match tussen Standard en STVV speciaal is, dan is het wel Jonathan Legear (30). De ervaren flankaanva­ller speelt zaterdagav­ond met de Kanaries in ‘zijn’ Luik tegen de club van zijn hart. Wij zochten hem op in zijn thuisstad en schotelden hem tien stellingen voor. “Ik geef het voordeel aan Standard. Het is een grote club en na twee seizoenen zonder play-off 1, zijn ze verplicht erin te zitten. Als wij het halen, zou het een beetje een wonder zijn. We spelen een goed seizoen. Als we in de top zes eindigen, des te beter, zo niet, hebben we het nog goed gedaan. Wij moeten ons zo snel mogelijk redden en zoveel mogelijk punten pakken.” “Ik had er in Standard ook veel, hoor. In april werd ik nog verkozen tot Speler van de Maand. Het is een publiekspr­ijs en voor mij hét bewijs dat de supporters mij waardeerde­n. In jullie krant ben ik door de STVV-fans twee maanden op rij verkozen tot beste speler, dus ik denk dat het vrij goed in evenwicht is.”

“Wat voor ontvangst ik op Sclessin verwacht? Ik weet het niet. Ik ben blij om de beste fans van het land terug te zien. Voor mij blijft de match in de hel van Sclessin de mooiste om te spelen. Het kan zijn dat enkele supporters mij uitfluiten, maar ik zal niet juichen als ik scoor. Feit is dat ik niet weg moest bij Standard, de club wilde dat ik vertrok. Dat is een verschil. Als het aan mij had gelegen, was ik er nog vijf jaar gebleven.” “Alles wat ik kon doen, heb ik gedaan. Ik heb mijn trainers en de supporters nooit teleurgest­eld. In het voetbal gebeuren er soms dingen die je niet begrijpt. Dat was het probleem bij Standard. Neem nu Jankovic. In zijn eerste week zei hij voor alle spelers en de directiele­den dat iedereen een voorbeeld aan mij moest nemen. ‘Legear gaat ons veel zeges opleveren met zijn assists.’ In de twintig daaropvolg­ende matchen zat ik één keer in de wedstrijdk­ern. Maar ik ben altijd blijven werken. Elke dag opnieuw.” “Ik heb nergens spijt van. Standard zit in mijn hart. Met hen kampioen worden, was de droom. Op een gegeven moment verlaat je de club, al is het je wens niet. Ik heb er alles aan gedaan om er te mogen blijven. Geld was niet belangrijk. Ik was zelfs bereid mijn salaris te laten halveren, maar toch wilden ze me gratis laten vertrekken. Dan weet je het wel. Bij STVV kon ik voor drie jaar tekenen, op je 30ste moet je dan niet te lang wachten.” “Ik zie mezelf nog aan de slag gaan als hoofd jeugdoplei­dingen van een club. Ik ga veel kijken naar onze jeugdploeg­en. Zelfs naar de trainingen. Ik zou graag jeugdspele­rs willen helpen met specifieke oefeningen. Bij elke club waar ik zat, vond ik dat dat ontbrak. België heeft veel jonge talenten, maar ik heb soms het gevoel dat we er niet het maximale uithalen. Volgens mij moet je veel meer individuel­e training geven. Toen ik bij Anderlecht speelde, ging Frank Vercautere­n twee keer per week met mij aan het werk na de training. De hele tijd voorzetten geven, zelfs toen ik al matchen in de Champions League op mijn teller had staan. Dat zie je nu niet veel meer. Verder wil ik graag mijn werk als tv-analist uitbouwen. Het bedrijfsle­ven? Ik ben dan wel mede-eigenaar van een restaurant, maar ik bemoei me er niet mee. Ik ben een voetbaldie­r.” “Ik ben nog nooit op een coach afgestapt om te zeggen dat ik moet spelen. Als ik tegen Standard begin, is het omdat ik het verdien. Ik zeg altijd: als je prof bent, speel je zoals je traint. Elke match waarin hij me opstelt, probeer ik iets te brengen. Natuurlijk, het is speciaal als je tegen je ex-club speelt . Ik heb al berichtjes van Renaud Emond en Junior Edmilson gekregen. Maar ach, ik kan de knop vrij snel omdraaien.” “We hebben al zeven matchen niet meer gewonnen, dat klopt. Maar we verliezen ook niet veel. Er waren genoeg matchen die we verdienden te winnen, al geloof ik dat aan het einde van het seizoen alle verdiende en onverdiend­e punten in evenwicht zijn. Ik snap dat mensen er gewend aan raakten dat we tweede of derde stonden, maar we blijven STVV, hé. Een middenmote­r. Ieder seizoen heb je wel een periode die minder is en ik hoop dat dit de onze was. Vergeet niet dat het niveau van de Belgische competitie is gestegen. In mijn tijd bij Anderlecht zeiden we: ‘Ah, Beveren komt. Een makkie. Dat wordt 3-0.’ En het werd 3-0. Dat kan nu echt niet meer.”

STVV MAAKT MEER KANS OP PO1 DAN STANDARD JONATHAN LEGEAR HEEFT MEER FANS BIJ STVV DAN BIJ STANDARD JONATHAN LEGEAR HEEFT HET MAXIMUM UIT ZIJN STANDARD-PERIODE GEHAALD LEGEAR ZEGT NA ZIJN CARRIÈRE HET VOETBAL VAARWEL LEGEAR HEEFT TEGEN DE ROECK GEZEGD DAT HIJ MOET STARTEN STVV WINT NIET MEER IN 2017 LUIK IS EEN MOOIERE STAD DAN SINT-TRUIDEN

“Je kunt ze niet vergelijke­n. Sint-Truiden is kleiner, toch is het een heel mooie stad. De mensen zijn ook heel warm, maar Luik is mijn thuis, hé. Het heeft iets magisch. Voor mij blijft het de mooiste stad van België. Omdat SintTruide­n niet al te ver is, kon ik hier blijven wonen. Anders zat ik nu misschien ergens anders. In China of bij Antwerp, aangezien ik een goed contact heb met Luciano D’Onofrio. Ik kan nu elke dag bij mijn vrouw en kind slapen, meer moet dat niet zijn voor mij.”

 ?? Foto RAYMOND LEMMENS ?? Jonathan Legear woont nog steeds in Luik. “De stad heeft iets magisch.”
Foto RAYMOND LEMMENS Jonathan Legear woont nog steeds in Luik. “De stad heeft iets magisch.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium