“Deze ervaring pakken ze me nooit meer af”
Kivola-nieuwkomer was 5 maanden op Erasmus in Amerika
The American Dream, misschien heeft u hem ook altijd al willen beleven. Voor de Maaseikse Freija Van Lent werd het werkelijkheid. Ze trok naar de States, op Erasmus, om dan nu vijf maanden later aan te sluiten bij haar nieuwe volleybalploeg Kivola Riemst. “Wat een geweldige ervaring was dat. Dit pakken ze me nooit meer af. Ik ben mijn ouders enorm dankbaar”, geniet de 19-jarige dame nog na. Born in the USA. Wanneer the Boss zijn klassieker nog eens bovenhaalt, droom je soms dat je zelf in de States geboren was. Voor de Maaseikse Freija Van Lent, half Nederlandse half Belgische, scheelde het niet zoveel. Toen ze erg jong was, werkte haar vader in de US en woonde ze een tijdje in San Francisco met haar ouders. “Al herinner ik me daar niets meer van. Toch ben ik altijd blijven spelen met de gedachte ooit eens terug te keren.” En dat deed ze. Begin augustus pakte de derdejaarsstudente econometrie aan de Maastrichtse unief haar koffers en vertrok ze van het gezellige Maaseik naar het grote Amerika. Ze studeerde er aan de Purdue University in Lafayette, Indiana. Een van de betere scholen voor haar richting. “Een geweldige ervaring. Ook het campusleven sprak me erg aan. Het is een hechte gemeenschap. Het echte studentengevoel heb je er veel meer dan bij ons. Uiteraard was het even wennen aan het grote, bombastische Amerika en het mentaliteitsverschil. Het klopt trouwens wat ze zeggen: die Amerikanen eten vettig en vooral heel veel! Dat ik telkens maar een bord at, was voor mijn nieuwe vrienden ginds onbegrijpelijk”, lacht Van Lent. “Maar die vijf maanden zijn voorbij gevlogen. Ik ga vooral de mensen missen die ik er leerde kennen. Al vind ik het ook wel leuk om terug te zijn. Ik heb mijn ouders en vriendinnen gemist.”
Sightseeing en volleybal
Naast studeren keek Van Lent er ook haar ogen uit. “Ik deed een roadtrip langs Nashville, Louisville, St Louis en Chicago en bezocht een vriendin in New York. Verder zag ik een basketwedstrijd en ging ik naar het baseball en ijshockey. Sport is in Amerika zoveel groter. Die stadions, het Sportpaleis is er niets tegen.” Zelf onderhield de voormalige receptie-hoek van Uikhoven haar conditie bij het volleybalteam van de unief. “Na try-outs werd ik ingedeeld bij de eerste ploeg. We reisden rond voor tornooien. Zo speelde ik onder meer in Michigan. Zulke ritten was ik niet gewoon, de Amerikaanse meisjes vonden het compleet normaal”, lacht ze. “Ik leerde er veel bij op tactisch en verdedigend vlak. Dat hoop ik te gebruiken bij Riemst.” Dinsdagochtend landde ze na een vlucht van zo’n 10 uur. ’s Avonds ging ze meteen trainen bij Kivola, waar ze erg blij waren haar terug te zien. Ze zal zich alvast even opnieuw moeten aanpassen aan onze leefwijze en…onze taal. “Voorlopig zit ik nog niet enkel met het Nederlands in mijn hoofd. Mijn ouders plagen me er wat mee. Als ik snel wil reageren, doe ik dat nog in het Engels. Maar dat komt uiteindelijk ook wel weer goed.”