“Wegdek vol kratten bier”
Voorzitter Frans Moors stond 40 jaar geleden aan de wieg van supportersclub Heuvelhof
Nog één keer zal Frans Moors in zijn nieuwjaarsboodschap iedereen van Lommel SK een glorieuze toekomst wensen. Daarna geeft de man die in 1978 aan de wieg stond van supportersclub Heuvelhof de voorzitterssjerp aan zijn opvolger Ronny Geysen. “Het was een geweldige tijd met onvermijdelijk af en toe ook een traan”, zegt de kranige zeventiger. In de voorbije vier decennia zag de pionier van het eerste uur alle vrienden van weleer wegvallen of afhaken. Het leverde Moors een schat aan herinneringen op. “De passie voor mijn club zal nooit verdwijnen”, benadrukt hij. “Ik wil me zeker nog verdienstelijk maken als bestuurslid. En Ronny (Geysen, nvdr.) is een fantastische organisator, die veel aanzien geniet in Lommel. Hij kan zich ook uitstekend vinden in de noden en interesses van onze jeugdige leden. WhatsApp en hoe heten die dingen. (lacht) Ik ben 28 jaar voorzitter geweest, dat is genoeg.”
Wat is jouw mooiste herinnering?
“Dat zijn er zoveel. Maar de bekerfinale op de Heizel in 2001 was toch iets speciaals. Aan het Heuvelhof vertrokken toen 18 bussen. We verloren met 1-0 van Westerlo, maar dat mocht de pret niet drukken. Als ik denk aan die groen-witte zee in Brussel, krijg ik nog kippenvel.”
Jij werkte lang op Ford Genk. Daar zullen de plaagstoten ook wel over en weer gevlogen zijn.
“Natuurlijk. En zeker nadat in jullie krant gestaan had dat onze fanclub slechts 10 leden telde in plaats van 100. Daar was toen een nulletje afgevallen. Net voor de clash met Genk. Ik kreeg de volle laag op het werk. Maar Lommel won met 3-1 en was een week lang koploper in eerste klasse. Toen stond ik daar ’s maandags wel zo fier als een pauw.”
Heuvelhof legt nog altijd een bus in voor de uitwedstrijden.
“Ja. In de loop der jaren zijn er veel onvergetelijke feestjes gebouwd op die bussen. Na een winstmatch was het de gewoonte dat de chauffeur bij het binnenrijden van Lommel een extra rondje op de rotonde deed. Daarbij is alle drank ooit uit de kofferruimte geknald. Het wegdek was bezaaid met kratten. Maar wonder boven wonder, er was geen enkel flesje kapot.”
Ben je ooit moeten gaan lopen? Fanatieke fans zijn niet altijd goede verliezers.
“Ze hebben onze bussen ooit met stenen bekogeld. In Antwerpen, Charleroi, op Standard en jammer genoeg ook in Genk. Zelf ben ik nooit met geweld geconfronteerd geweest. Behalve die ene keer dat een madame me ergens in de Walen met een paraplu ferm op mijn kop sloeg. Ze had blijkbaar geen goed zicht op het veld.” (lacht)
Er zat ook een faillissement in de historie van Lommel. En een fusie met aartsrivaal Overpelt Fabriek. Heb je altijd een goed
Frans MOORS
contact gehad met de dirigenten van de club?
“Jawel. Als jonge snaak ging ik altijd naar Pelt Fabriek kijken, want ik ben afkomstig van Overpelt. Maar in 1973 opende ik een café in Lommel en van het een kwam het ander. Ik was een bevoorrechte getuige toen SK en zijn legendarische voorzitter Zjang Vreys vanuit vierde klasse opklommen naar eerste nationale. Na het faillissement was onze fanclub voorstander van de fusie, want dan kregen we een doorstart in derde klasse. Anders was het vierde provinciale geweest. Zelf ben ik ook ooit op de vingers getikt omdat ik iets te cru was in mijn nieuwjaarsrede. Het zal me nu niet meer overkomen, op mijn leeftijd ben ik diplomatisch geworden.” (lacht) AALST DENDER