Nog drie kansen voor record van Nys
Mathieu van der Poel van ziekte naar recordjacht
“Ik heb nochtans geen komedie gespeeld. Ik ben echt ziek geweest.” Van vragen over zijn ziekte en vraagtekens over zijn conditie voor de cross in Heusden-Zolder ging het één uur, drie minuten plus een demonstratie later naar uitroeptekens bij zijn recordpoging. “Dertig zeges op een seizoen, dat zegt mij wel iets. Bij de juniors heb ik ooit een 30 op 30 gehaald.” ziekte is weg, maar Mathieu heeft wel nog wat trainingsachterstand. Gelukkig is het meewind op de steile helling.” Ploegleider Christoph Roodhooft zocht vlak voor de wedstrijd in Zolder nog naar alle mogelijke hulpmiddelen om zijn poulain met de volgens de ploegcommunicatie van Beobank-Corendon ‘fikse’ verkoudheid veilig doorheen zijn rentree te loodsen. Een onnodige zorg. Na drie ronden begon de Europese kampioen aan een tijdrit. Voor wereldkampioen Van Aert het begin van een ongelijke achtervolging: 14 seconden achterstand na de vierde ronde, 22 na de vijfde, 29 na de zesde, 40 na de zevende en 50 seconden na de achtste ronde. “De slotronde heb ik wat gas kunnen terugnemen, waardoor ik eigenlijk vrij uitgerust over de meet kwam”, gaf Van der Poel er op de persconferentie nog een mentale dreun aan zijn concurrenten bovenop. Van zijn flanel“De len benen negen dagen eerder in Namen was geen spoor meer. “Ik was nochtans met een bang hart en een hoofd vol twijfels naar deze wedstrijd afgezakt. Ik ben ook echt ziek geweest. Het was zeker geen komedie. De ochtend voor Namen voelde ik mij al wat slap, ’s avonds had ik zelfs koorts. De drie dagen nadien heb ik ziek in de zetel gelegen. Geloof mij, dat is iets waar ik echt niet vrolijk van word.”
Al tijdens zijn opwarming op het racecircuit zag je dat de autoritaire leider in de wereldbeker naar Heusden-Zolder was afgezakt om weer vrolijk te worden. “De eerste twee ronden moest ik er nog wat inkomen. Ik maakte zelfs een knieval, waardoor ik even dacht dat Wout gaan vliegen was. Ik plaats deze zege in mijn top drie
van dit seizoen. Deze zege doet mij wat denken aan die van Bogense in november. In de voorbereiding op die wedstrijd moest ik na mijn knieblessure in Asper-Gavere ook noodgedwongen drie dagen rusten in de zetel. Maar op de cross in Bogense voelde ik mij weer super.”
30 zeges
Na zijn wederopstanding in Bogense volgde een tweede in plaats in Zeven en een vier op een rij in Hamme, Essen, Overijse en Antwerpen. Het maakt dat Van der Poel in 2017 al 27 veldritten won. Sinds 2000 kon enkel Sven Nys met 28 stuks (2006 en 2007) betere jaarcijfers voorleggen. Met Loenhout (donderdag), Bredene (vrijdag) en Diegem (zaterdag) rijdt Van der Poel in 2017 nog drie crossen. Twee zeges volstaan om Nys van zijn troon te stoten. Ook qua seizoensrecords heeft Van der Poel het op Nys gemunt. Hij zit dit seizoen al aan 19 stuks. “Mijn doelstelling? Dertig zou wel mooi zijn.” Waarna Van Aert het op een grinniken zette en de Nederlander zich wat corrigeerde. “Het is niet echt een doel op zich, maar het zou wel mooi zijn. Bij de juniors scoorde ik op één seizoen eens 30 op 30. Daarom vind ik dat aantal zo bijzonder.”
Sven Nys haalde dat aantal in 2006-2007 ook. Roland Liboton won in 1983-1984 zelfs 32 van de 33 crossen.