Studenten en geloof

In een groep studenten viel plots de vraag over geloven. Doe je dat nog? Iemand zei: “Dat houdt mij niet bezig”. Een jongen zei: “Dat geloof is een warboel…, er is een God en er is Jezus en die horen bij elkaar. Hoe kan dat? Je kunt toch niet appelen en peren hetzelfde noemen.” Een meisje zei dat ze naar een dienst had moeten gaan in een kerk. Het had indruk op haar gemaakt. Een jongen sprak over waarden: menswaardigheid en solidariteit. Dat was het voor hem. Een meisje zei dat ze niet geloofde maar dat zij catechese gaf als een uitdaging aan zich zelf. Een ander zei dat hij door de Bijbel tot inzicht kwam. Hij zei: “God heeft ons uit liefde geschapen en ons de volle vrijheid gegeven om die liefde te zoeken. Maar wij zoeken die liefde waar ze niet te vinden is. We volgen ons eigen ik en kijken niet naar Gods pogingen om ons het echte leven te tonen. Ten einde raad heeft God beslist zelf onder de mensen te komen leven om de juiste weg te tonen. Maar die hebben ze (we) van kant gemaakt. Zijn naam is Jezus.”