“Truc om in uw huis te geraken”
DUITSE ANTIQUAIR BELOOFT TOT 9.000 EURO VOOR UW BONTJAS
Een Duitse antiekhandelaar is via een advertentiecampagne in verschillende Vlaamse kranten op zoek naar bontjassen. De man die beweert binnenkort een winkel te openen in Hasselt - belooft daarvoor bedragen tussen 350 en 9.000 euro te betalen. “Onmogelijk”, klinkt het bij het Deutsche Pelzinstitut, waar ze de handelswijze meteen herkennen. “Het is een truc om in uw huis te geraken, om daar mogelijk een waardevol schilderij of juwelen op de kop te tikken.” De Duitse antiquair Axel Stein heeft een klein antiekwinkeltje in Bonn, op zo’n 120 kilometer van de Limburgse grens. Hij zegt al vijf jaar gespecialiseerd te zijn in bontjassen. “In West-Europa durft niemand nog bont dragen, door de dierenrechtenactivisten. Maar in Wit-Rusland betalen ze daar nog vele duizenden euro’s voor. Bont is daar nog steeds heel gewild.”
Wie Stein wil bereiken, kan hem bellen op een Belgisch gsm-nummer. “En ik open binnenkort een winkel in Hasselt”, zegt Stein. “Vandaar mijn advertenties in Limburg. Volgende week ben ik daar. Contacteer me dan even opnieuw.”
Hoog tijd dus om uw oude bontjas te verpatsen? Wellicht niet. Op het adres van de “nieuwe winkel” woont immers een vrouw die geen weet heeft van een antiekzaak. “Ons huis is wel recent via een vastgoedwebsite verkocht, maar niet aan een Duitse antiquair. Ik woon hier bovendien nog tot eind juli”, klinkt het.
Ook de beloofde bedragen zijn volgens kenners buiten proportie. “Als hij dat betaalt, mag hij hier ook eens langskomen”, lacht Jef Proesmans van Caro Furs in Tongeren. “In Wit-Rusland betalen ze heus geen duizenden euro’s voor tweedehands bont.”
Deutsche Pelzinstitut
In vergelijking met ons land zijn er in Duitsland wel meer bontopkopers actief. Zij kunnen zich als teken van betrouwbaarheid aansluiten bij het Deutsche Pelzinstitut (DPI). “Maar 9.000 euro voor een bontjas is totaal unwahrscheinlich”, zegt Suzanne KolbWachtel van het DPI. “Voor een zeer goede jas, gemaakt na 2000, betaalt men in het beste geval nog twee- à drieduizend euro. Maar gemiddeld genomen mag je met 250 euro al zeer tevreden zijn. Ook in Wit-Rusland wordt er geen grof geld neergeteld voor bont. De crisis is daar nog niet voorbij.” De antiquair heeft volgens het DPI andere plannen. “Het is een gekende truc om in uw huis te geraken”, zegt Kolb-Wachtel. “Ze komen dan uw bontjas bekijken, maar om een of andere reden zullen ze er toch niet veel voor betalen. Ondertussen kunnen ze wel eens rondkijken of u geen interessant schilderijtje hebt hangen of vragen ze of ze uw juwelen eens mogen bekijken. Zo hopen ze dan toch nog iets waardevols te kunnen kopen voor een prikje.” “In de Duitse kranten zien we wekelijks wel een advertentie van iemand die veel geld belooft voor juwelen, tapijten of servies. Maar de echte bedoelingen zijn dus altijd dezelfde.”