De echte baas van de regering

Pornoactrices brengen Trump in opspraak

Er is een tweede pornoactrice opgedaagd die zegt dat ze uitgenodigd werd op de hotelkamer van Donald Trump. The Wall Street Journal berichtte vrijdag dat een advocaat van de Amerikaanse president twee jaar geleden 130.000 dollar betaalde aan de ex-pornoactrice Stephanie Clifford, zodat ze zou zwijgen over een seksuele relatie die ze had met Trump in 2006. Alana Evans, ook pornoster, beweert nu dat Trump ook haar inviteerde “om plezier te maken”.

Chelsea Manning wil senator worden

Klokkenluidster Chelsea Manning (30) wil senator voor de Amerikaanse staat Maryland worden. De vroegere soldaat had 35 jaar cel gekregen voor het lekken van duizenden diplomatieke berichten en militaire bestanden naar de klokkenluiderssite Wikileaks, meteen het grootste lek van geheime informatie ooit uit de Amerikaanse geschiedenis. In de gevangenis onderging Chelsea Manning - ze heette daarvoor Bradley - een geslachtsoperatie. Vorig jaar werd ze vrijgelaten. Wat een onzalige gedachte, om CD&V-voorzitter Wouter Beke op zijn nieuwjaarsreceptie te omringen met water. Alsof de regisseur van dienst wilde suggereren dat het water tussen hem en de feestgangers diep was. Moeilijk overigens om van ‘feestgangers’ te spreken, want het moreel van de militant zat diep na het brokkenparcours van de afgelopen weken. De partij had zich pijnlijk in de voet geschoten met haar onhandige pogingen om N-VA-staatssecretaris voor asiel en migratie Theo Francken aan het wankelen te brengen. Wie zijn politieke geschiedenis kent, weet trouwens dat er slechts twee gevallen zijn waarin een politicus ontslag neemt: namelijk als hij daartoe zelf beslist of wanneer zijn partij daartoe beslist. En in dat laatste geval mag men soms ook doen alsof men de beslissing zelf genomen heeft. Het blijft verbazen, hoe men in de politiek soms een zet doet, zonder zich af te vragen wat dat betekent voor de volgende zetten. Intussen bestaat er geen twijfel meer over wie de baas is in deze regering. Die baas sprak vijfduizend militanten toe in de Mechelse Nekkerhal en hees de belaagde Theo Francken op het schild, met een minutenlang Theo-gescandeer als gevolg. Tijdens het debat in de Kamer maakte de eigen meerderheid al duidelijk dat er eigenlijk weinig verschil is tussen de lijn van Theo Francken en die van zijn voorgangers, of ze nu Maggie of Louis heetten. De overeenkomsten tussen het fenomeen Maggie en het fenomeen Theo, leren ons dat het staatssecretariaat voor asiel en migratie intussen een onbetaalbaar politiek cadeau geworden is. De poortwachter wordt beloond, als het er maar streng en onwrikbaar uitziet. Communicatie is intussen het toverwoord. Tijdens het debat in het halfrond heette het dat ‘de communicatie’ van Francken het eigenlijke probleem is, en tijdens de nieuwjaarsreceptie van CD&V heette het dat de partij een communicatieprobleem heeft. Om een gekend gezegde te parafraseren: alles gaat over communicatie, behalve communicatie, want communicatie gaat over macht. En over hoe de macht te verwerven en ze te behouden, daarover gaat het vanaf nu. De Vlaams-nationalisten pieken te vroeg in hun zelfvertrouwen, en op Groen na lijken de andere partijen – of ze nu tot de meerderheid of de oppositie behoren – er niet in te slagen om de voeten op de pedalen te krijgen.

Zijn tegenstanders zijn hopeloos zoekende, maar wat Bart De Wever dan weer niet lijkt te beseffen is dat je voor het vernederen van je coalitiepartners ook steeds een prijs betaalt. De N-VA is electoraal oppermachtig, maar ze slaagt er wel heel moeilijk in om vriendjes te maken. De eerste afrekening zou er wel eens aan kunnen komen, daags na de gemeenteraadsverkiezingen.