Het Belang van Limburg

“Hij is letterlijk te zwaar geworden”

Reus Rudolf Hectela (100 kilo) zoekt nieuwe thuis

- Geert VAN BAELEN

Na ruim 33 jaar is het doek definitief gevallen over de Hechtelse reuzengild­e Rudolf Hectela. Voor de leden die al een dagje ouder worden, werd het reuzenbest­aan letterlijk te zwaar. De oprichters zoeken nu een nieuw onderkomen voor hun 100 kilo zware paradepaar­dje van bijna 5 meter hoog. “Eigenlijk zijn we begonnen als een soort van carnavalsv­ereniging, toen nog met een andere reus. Uiteindeli­jk zijn we een reuzengild­e geworden die louter meedeed aan reuzenstoe­ten”, vertelt Louis Aerts (67) die samen met zijn vrouw Marcella Truyens (62) bijna letterlijk aan de wieg stond van reus Rudolf Hectela. “We zochten een authentiek­e historisch­e figuur en mijn neef zaliger kwam met het idee. Via de gemeente en de toenmalige burgemeest­er zijn we alles zelf in de archieven in Heverlee gaan uitvlooien. Edelman Rudolf Hectela was een landheer uit de 12de eeuw naar wie de gemeente Hechtel genoemd zou zijn, ideaal om onze reus aan te wijden. In het begin was die nog vlot 5 meter hoog, maar we hebben hem moeten verkleinen naar 4,65 meter om hem overal onder de bruggen door te krijgen.”

Zwaar karwei

Intussen besloot de reuzengild­e er definitief de brui aan te geven. “Op het einde waren we nog met een achttal leden. We zijn allemaal de zestig voorbij. In het begin waren we een grote groep jongeren, en dan is niets te veel”, zegt Aerts. “Maar het werd te zwaar. Je moet altijd met vijf of zes mensen zijn om die kolos recht te houden. Ook het opbouwen is een zwaar en tijdrovend karwei.” “Wat ook niet motiveert, is dat er nauwelijks nog reuzenstoe­ten zijn in onze contreien”, vult zijn vrouw aan. “Bokrijk heeft nog een traditie, maar voor de rest moet je vaak tot de kust reizen. Vroeger had je alleen al in onze gemeente meer optochten, maar de laatste dateert al van 2005.”

Arm vergeten

Toch leverde Rudolf ook veel onvergetel­ijke anekdotes op. “Tijdens het rijden zijn we eens zijn onderstel verloren toen we een overweg namen. De riemen waren blijkbaar niet voldoende aangespann­en en het gevaarte donderde dus van de aanhangwag­en. Gelukkig kwamen er op dat ogenblik geen auto’s aan. We hebben ook ooit ver in Nederland gestaan, om er achter te komen dat we een arm vergeten waren.”

De oud-leden willen de reus wegschenke­n aan wie geïnteress­eerd is. “Het zou leuk zijn als een andere reuzengild­e er nog mee wil rondtrekke­n. Als niemand hem wil, gaat hij naar het containerp­ark. We hebben ook al gepolst bij de gemeente.”

“We gaan helpen om Rudolf Hectela te laten overleven”, zegt burgemeest­er Jan Dalemans (HE). “Alleen maar een opslagplaa­ts vinden, is niet genoeg. Belangrijk­ste is dat een vereniging zich over hem ontfermt en levend houdt.” Hechtel-Eksel heeft nu nog één reuzengild­e: Cocovrouwt­je. “Maar ook wij staan al ruim een jaartje on hold. Voor de carnavalss­toet in Eksel hebben we vorig jaar zelfs moeten afhaken”, vertelt Ludo Smeyers van de vereniging. “Een beetje hetzelfde verhaal. We worden een dag ouder en zoeken vers bloed.”

Wie geïnteress­eerd is in reus Rudolf Hectela kan contact opnemen met Louis Aerts op 011/73.41.36.

X

 ??  ?? “De reus is te zwaar geworden. Je moet altijd met vijf of zes mensen zijn om die kolos recht te houden”, zegt Louis Aerts.
“De reus is te zwaar geworden. Je moet altijd met vijf of zes mensen zijn om die kolos recht te houden”, zegt Louis Aerts.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium