Brussel aan de Brusselaars
De opmerkelijkste politieke quote van het jaar in het zuiden: “Ik voel me meer verbonden met een Vlaamse Brusselaar dan met een Waal.” Dixit: Zakia Khattabi, medevoorzitter van Ecolo, de huidige nummer drie in de Franstalige peilingen.
Een gedurfde uitspraak toch, voor iemand aan het hoofd van een partij die kiezers wil verleiden van Koekelberg tot Aarlen. Gaat men dan naar een splitsing van de Franstalige partijen in een Brusselse en een Waalse vleugel, zoals het in de jaren ‘60-‘70 gebeurde met de opdeling van de nationale politieke formaties? Een paar politici hebben me dat idee al ingefluisterd. “Nee, dat wil ik niet”, repliceert mevrouw Khattabi.
“Maar ik vind dat men geen dictaat meer van
Wallonië moet dulden, bijvoorbeeld inzake kinderbijslag.”
En inderdaad: het cdH, lid van de coalitie in het
Brussels Gewest maar aangestuurd door Bastenakenaar Benoît Lutgen, wil dat de allocs in de hoofdstad overeenkomen met die in Wallonië en
Vlaanderen. Zijn doel: een
“Belgische” samenhang behouden en derhalve vermijden dat gezinnen naar een ander gewest verhuizen omwille van hogere bedragen. Waarop Zakia besluit: “Brussel aan de Brusselaars. We moeten ons lot in eigen handen nemen.”
Daarmee geeft ze glashelder aan hoe Brussel en Wallonië steeds verder uit elkaar drijven. Veel Brusselaars delen haar mening. Een vriendin uit Laken kwam me onlangs opzoeken in Namen: “Hier voel ik me precies in het buitenland”, zei ze. “Waar is de multiculturaliteit, de opening naar de wereld?” We kennen elkaar al dertig jaar, ik vergeef haar alles. Verder zorgt de blijvende economische achterstand van Wallonië ervoor dat ook de Brusselaars de Walen zien als “een blok aan hun been”. Nog een bewijs van de nieuwe wind: als België verdwijnt, wil twee derde van de Brusselaars dat Brussel op zich een onafhankelijke staat vormt, terwijl twee derde van de Walen in zee wenst te gaan met Brussel, niet beseffend dat slechts 25 procent van de hoofdstedelingen dit ook beoogt.
De Brusselse soloslim is in elk geval riskant. “Als Brussel de banden doorknipt met de Vlaamse en Franse gemeenschappen, zullen de drie gewesten Wallonië, Brussel en Vlaanderen over zoveel bevoegdheden beschikken dat het zeer makkelijk wordt het land te verdelen. Dat bevordert het separatisme”, stelt Benjamin Dalle, hoofd van de studiedienst van de CD&V. Vanuit Franstalig oogpunt verzwakt de verdeeldheid tussen Walen en Brusselaars het zuidelijke front tegen Vlaamse eisen inzake staatshervorming. De winnaar is N-VA, zoals vaker de jongste weken. Linkse partijen in noord en zuid doen werkelijk hun best om de Vlaams-nationalisten te helpen, het is bijna ontroerend.