Werk aan de winkel
In het dorp waar ik opgroeide heeft de laatste zelfbedieningswinkel zopas zijn deuren gesloten. Het was nog een filiaal van Tecno, een keten met tientallen winkels in de Kempen, Limburg en Brabant. Tecno heeft al ruim honderd jaar op de teller, maar die geschiedenis stopt nu, althans in ons dorp. Dat verrast me niet. Ik kwam er niet zo vaak, maar was ik er wel, dan bleek ik steevast de enige klant. Bij Lidl draait een kassa op een kwartier allicht de hele dagomzet bij elkaar van zo’n Tecno. Dat kan niet blijven duren. Die Tecno was een deftige opvolger van de vele kruidenierszaken in ons dorp. In de jaren 70 telde ik er zes. Op een bevolking van amper 3.000 mensen is dat wel erg veel. Vreemd genoeg moest je er altijd aanschuiven. Maar de tijden veranderen. Klanten verkozen gaandeweg de goedkopere grootgrutter boven de kleine dorpswinkel. In het centrum van de gemeente werd een Grand Bazar feestelijk geopend. Die verwelkomde het talrijke publiek dat zijn kruidenier ontrouw was. Je kan daar weinig tegen inbrengen. Mensen zijn vrij om te kiezen waar ze hun winkelwaren kopen.
De Belgische Grand Bazar werd marktleider en kwam vervolgens in handen van het Franse Carrefour. Men zag de dingen groots. Hypermarkten zouden het nieuwe normaal worden en dus werd er fors in geïnvesteerd. Vervolgens had je de opgang van Aldi en Lidl, internet en e-commerce. Die deden en doen Carrefour pijn. Vandaar dat het personeel van Carrefour zich vandaag mag verwachten aan minder goed nieuws.
Ik kan me de commentaren die straks op de sociale media komen al voorstellen. Dat het een schande is dat een supermarkt die winst maakt toch per se wil reorganiseren. Om de aandeelhouders, te plezieren, toch? Misschien komt er ook wel commentaar uit politieke hoek, gevolgd door “acties” aan winkels die dicht moeten. Wat heeft dat toch voor zin? Kunnen we niet beter die energie in wat anders stoppen? Ik ken een kruidenier die elf jaar geleden zijn zaak sloot en die ombouwde tot een restaurant met als specialiteit rundsvlees. Het restaurant is er nog steeds en draait goed. Het kreeg de naam ‘De Verandering’ mee.
Alles verandert. En alles komt terug. Naast e-commerce scoren winkelbedrijven de laatste tijd opvallend goed met relatief kleine buurtwinkels! De laatste kruidenier heeft nog maar pas zijn deuren gesloten of de nieuwe versie van de buurtsuper komt er al aan. In zo’n kleine variant van de supermarkt vindt de klant alles wat hij zoekt. De ruime openingsuren en de glimlach van de zelfstandige franchisehouder doen de omzetten stijgen. Neen, de wereld vergaat niet, ondanks het nieuws dat we vandaag te horen krijgen van Carrefour.
Ik kan me de commentaren al voorstellen. Dat het een schande is dat een supermarkt die winst maakt toch per se wil reorganiseren. Misschien komen er ook wel “acties” aan winkels die dicht moeten. Wat heeft dat toch voor zin?