De Grote Leider
Heeft u gemerkt dat - naast het griepvirus - nu ook de verkiezingskoorts officieel in het land is? Er gaat geen dag voorbij zonder een of ander schandaal, een sterke uitspraak of een al dan niet openlijke schoffering van een politicus aan het adres van een collega-politicus. En in al die debatten, gesprekken en analyses is er één man die het politieke spectrum overheerst: de Grote Antwerpse Leider. Of het nu is met een controversieel opiniestuk of een perfecte pastiche van een iconische affiche van Louis Tobback uit 1995, Bart De Wever wist tientallen pagina’s kranten en ettelijke uren tv- en radioberichtgeving te vullen.
Voor De Wever lijkt communicatie een thuismatch die met verbluffend gemak wordt gespeeld. Maar vergis u niet. Dit is strategie. Er is grondig over nagedacht. Neem nu de foto’s van De Wever als patser-met-gouden-ketting of als ijsbeer in het water op Instagram. Op het eerste gezicht ziet het er leuk uit, maar in werkelijkheid is het gesponsorde content, gepost door zijn eigen partij. Slim bekeken, want daarmee bereikt hij een jonger publiek dat traditioneel niet geïnteresseerd is in politiek. “Het is toch niet verboden om op een slimme manier na te denken wanneer je iets op de kaart zet en met de middelen die er vandaag zijn,” zegt De Wever daarover, en in de grond heeft hij gelijk.
De vraag is alleen hoe we daarmee omgaan. Als media, als politici en als maatschappij. Want het mag wel lijken alsof alles vanuit de buik gebeurt, de N-VA voorzitter is duidelijk: dit is wetenschap en er wordt op een professionele manier gebruikgemaakt van wat sociale media kunnen. Zo zal N-VA straks de eerste in Vlaanderen zijn die gebruikt maakt van een robot om uw vragen te beantwoorden. Door datamining zal u heel persoonlijk aangesproken worden op thema’s die voor u belangrijk zijn. En loopt N-VA voorop, ze wordt op de voet gevolgd door andere politieke partijen. Is dat verboden? Natuurlijk niet. Het kan zelfs een voordeel zijn, want het verlaagt de drempels naar de ivoren toren van de politiek. Het moet alleen heel duidelijk zijn. Het is een beetje zoals reclame in de krant. Dat kan ook interessant en nuttig zijn, maar u moet natuurlijk wel weten dat het reclame is. Dat het met een bepaald doel is geschreven en niet neutraal is. Want anders wordt u straks misschien bij de neus genomen. Daarmee komen we meteen tot de essentie van goede journalistiek. Journalisten luisteren, analyseren en geven context. Ze proberen uit te vlooien waarom en met welk doel iets op het publieke forum wordt gegooid. Ze doen aan fact-checking. Op die manier houden ze onze beleidsmakers bij de les. Uiteindelijk is het een tweesnijdend zwaard. Net als wij allemaal, kiezen politici zelf hoe ze omgaan met die nieuwe mogelijkheden.
N-VA zal straks de eerste partij in Vlaanderen zijn die gebruikt maakt van een robot om uw vragen te beantwoorden