“KENZO HOORT BIJ ONS”
Opnieuw moet een kind het land verlaten tijdens het schooljaar
Met tranen in de ogen, spandoeken en een petitie schreeuwden de kinderen van basisschool De Parel gisteren hun keel schor. Hun vriendje en medeleerling Kenzo (8) moet stante pede het land verlaten, samen met zijn Rwandese moeder. Uitgeprocedeerd. Amper 2,5 was Kenzo toen hij voor het eerst naar school ging in Zutendaal. Ook mama Raissa spreekt inmiddels vloeiend Nederlands en is helemaal ingeburgerd. “Het is een verschrikkelijk vooruitzicht dat we nu moeten terugkeren naar een land waar we bij niemand terechtkunnen.” Raissa Amuratwa, de mama van Kenzo, weet niet goed wat haar overkomt aan de schoolpoort. Ze is overdonderd, maar ook blij dat de andere ouders haar steunen. “Ik weet ook niet meer wat doen”, zegt ze. “We zijn uit Rwanda gevlucht omdat leven er voor ons onmogelijk was geworden. Ik heb er alleen nog een tante, maar daar kunnen we onmogelijk terecht. Waar dan wel, is mij een raadsel. Het is een verschrikkelijk vooruitzicht.”
Ook Kenzo Ntwari Ray weet niet Raissa AMURATWA
Mama van Kenzo wat hem te wachten staat: “Al mijn vrienden zitten hier in en in de voetbalploeg. Ik zou het heel erg vinden als ik hen niet meer zou kunnen zien. Ik was altijd heel graag op school en hoop echt dat ik mag blijven.”
Waarom?
Mathis Janssen (8) is één van de beste vrienden van Kenzo. “Het is heel zielig”, zegt Mathis terwijl hij met een spandoek zwaait. “Ik zou hem enorm missen. Kunnen we niet gewoon bij elkaar blijven? We zitten al jaren samen. Waarom moet dat nu stoppen?” Moeder en zoon krijgen alvast de hulp van burgemeester Ann Schrijvers (Nieuw ZVP) en OCMW-voorzitter Ward Lambrechts (Samen Zutendaal). “Ik heb meteen een adviserende brief gestuurd in het kader van een humanitair visum”, zegt Schrijvers. “Die jongen en zijn moeder zijn hier helemaal ingeburgerd. Het kan echt niet dat je een kind bijna zes jaar laat opgroeien in een basisschool en hem dan plots uit zijn vriendenkring rukt. Hij heeft geen enkele band met het land waar hij naartoe gestuurd wordt. Enorm traumatiserend voor een kind.”
Petitie
Volgens directeur Marie José Stokx van De Parel zijn alle kinderen van de school erg aangeslagen. “Er gaat heel wat om in een kinderhoofd”, zegt Stokx. “Een kind kan zoiets moeilijk plaatsen. Hoe-
José STOKX Directeur De Parel zo definitief weg? Dat is onbegrijpelijk. Heel zijn klas is diep onder de indruk. Kenzo is deze ochtend (gisteren, nvdr.) niet naar school gekomen uit angst te worden opgepakt. Hij is pas later op de dag toegekomen. Het is een fantastische jongen. Hij haalt prima resultaten en speelt in de lokale voetbalploeg.
Zijn moeder werkt als poetsvrouw en ze is heel goed ingeburgerd in Zutendaal. Dagelijks aan de poort zie je hoe ze met de andere ouders kan omgaan. We hebben nu met de school een petitie opgestart waarmee we staatssecretaris Theo Francken (N-VA) hopen te overtuigen om hen niet uit te wijzen.”
Het kabinet van staatssecretaris Theo Francken reageert niet op individuele dossiers en verwijst naar de Dienst Vreemdelingenza- ken. Daar valt te horen dat de regularisatieaanvraag verworpen is. Het gezin kan hiertegen wel in beroep gaan bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. Een humanitair visum is niet van toepassing omdat dit alleen vanuit het buitenland kan worden aangevraagd.
Ik weet ook niet meer wat doen. In Rwanda heb alleen nog een tante, maar daar kunnen we onmogelijk terecht Kenzo is een fantastische jongen. Hij haalt prima resultaten en speelt in de lokale voetbalploeg