Pralines, dus
Op onze website doet Pascal Paepen de geschiedenis van Neuhaus uit de doeken in ‘De financiële minuut’.
Ik hou niet zo van die dagen die om commerciële redenen gebombardeerd worden tot de jaarlijkse feestdag van dit of dat. Valentijnsdag is er daar een van. Waarom je geliefde op zo’n dag verwennen? Doe je dat dan niet per definitie altijd, als je echt verliefd bent? Enfin, misschien begrijp ik niet goed dat we, alweer om commerciele, en misschien ook om andere redenen, echt wel zulke dagen nodig hebben. Voor horeca- en andere zaken maakt zo’n hoogdag allicht een groot verschil. Ik besefte dat ook toen ik op 14 februari 2011 in Tokio arriveerde. Ik was er voor het eerst en zou een week in Japan verblijven om voor mijn Japanse werkgever een aantal klanten te bezoeken. Onderweg naar het hotel passeerde ik een lange rij Japanners. Die stonden aan te schuiven voor een winkel: een pralinezaak waar enkel Belgische pralines werden verkocht! In ons land vind je minstens in elke stad of gemeente wel een filiaal van Leonidas en een andere pralineproducent. We kopen er de lekkernij in dozen van een kilo of een halve kilo. Maar in Japan worden pralines met evenveel zorg en ijver gewogen en verpakt als juwelen. Wie er zijn geliefde op Valentijnsdag en liefst ook op andere dagen van het jaar wil verrassen, die koopt alleen het beste en dat zijn Belgische pralines.
We beseffen het te weinig, we zijn veel te bescheiden, maar we zijn dus in een aantal zaken echt wel heel goed. Onze biotechbedrijven zijn wereldbekend, Belgische bieren zijn overal een begrip en Belgische chocolade is dat dus ook. We zijn, after all, het land waar de praline is uitgevonden. Neuhaus heeft er nog onderzoek naar gedaan. Niet alleen in Brussel, maar ook in Parijs waren er immers apothekers die al eens hun medicijnen in chocolade doopten om de slechte smaak van de pillen te verhullen voor hun klanten. Maar het was Jean Neuhaus, de kleinzoon van een Zwitserse migrant die zich in Brussel had gevestigd als apotheker, die zich als eerste waagde om ook lekkernijen te kleden in een omhulsel van chocolade. Daarmee was de praline geboren, een op en top Belgisch product, dus. Neuhaus was ooit nog eigendom van de Tiense Suikerraffinaderij, werd in 2006 op de Brusselse beurs genoteerd, en is inmiddels volledig in handen van de Brusselse beursgenoteerde holding Compagnie du Bois Sauvage. Ik hoop dat de firma goed verdiend heeft, gisteren. Ik ben er zeker van dat de Belgische pralineproducenten ook de komende jaren nog goed zullen verdienen, van hier tot in Tokio, op Valentijn maar ook op de 364 of 365 andere dagen van het jaar. Dat is economie, dat levert jobs op en geld en welvaart. Leve de praline! We beseffen het te weinig, we zijn veel te bescheiden, maar we zijn dus in een aantal zaken echt wel heel goed
Lees verder op hbvl.be