Einde carrière is optie
Ziet Olivier Deschacht - morgen 37 - zijn carrière van 21 jaar bij Anderlecht in mineur eindigen? De veteraan werd onverwacht door coach Hein Vanhaezebrouck en het bestuur naar de B-kern gestuurd wegens een te negatieve houding in de spelersgroep. Komt Deschacht deze nieuwe klap nog te boven? Zijn contract loopt af in juni en (meteen) stoppen is een optie. Of recht
hij toch nog eens zijn rug? Het was manager Herman Van Holsbeeck die Olivier Deschacht dinsdag al meedeelde dat hij teruggezet werd naar de B-kern. Net voor de open training van gisteren maakte Anderlecht het nieuws wereldkundig via zijn website. Voorts wilde de club geen commentaar geven. Navraag leerde dat de reden voor Deschachts uitwijzing een te negatieve houding in de kleedkamer was. Na 21 jaar en 598 matchen bij Anderlecht trekt hij zich de sportieve en bestuurlijke malaise bij paars-wit erg aan en dat kan hij moeilijker verstoppen dan anderen. In een korte reactie aan La Dernière Heure wilde hij één en ander toelichten. “Het probleem is dat ik niet kan relativeren. Ik was erg ontgoocheld dat ik zaterdag in Oostende op de bank zat. Ik voelde me het enige slachtoffer van het gelijkspel tegen KV Mechelen. Ja, ik weet het: op mijn leeftijd zou ik dat soort beslissingen moeten kunnen aanvaarden, maar ja...” Hein Vanhaezebrouck zelf is de jongste tijd nochtans ook niet de
Olivier DESCHACHT grootste positivo. Week na week is hij keihard voor zijn spelersgroep, maar met Deschacht - die hij niet onmisbaar acht - wil Hein een voorbeeld stellen. Wie niet helpt om het schip vliegt eruit.
Toen Deschacht op training voelde dat hij niet in de basiself zou staan tegen KV Oostende, weigerde hij om naar het Gala van de Gouden Schoen te gaan. Dat grijpt RSCA nu aan om zijn negatieve houding te illustreren. “Dat verhaal is correct”, geeft Deschacht toe. “Ik zou wat meer Timmy Simons moeten zijn.”
recht
Einde carrière?
te
trekken,
Ik was erg ontgoocheld dat ik in Oostende op de bank zat. Ik weet het: op mijn leeftijd zou ik dat moeten kunnen aanvaarden, maar ja...
Daarmee verwijst de Oost-Vlaming vooral naar het berustende karakter van Simons. Die speelde bij Club Brugge geen minuut meer sinds 24 september 2017, maar hij enerveert zich ook niet. Simons weet dat hij een depanneur is en aanvaardt dat.
“Ik slaag daar niet in”, aldus Deschacht. “Ik ben ambitieus en wil zo veel mogelijk spelen. Ik heb echt al gevochten voor deze ploeg en voor deze coach. En als ik niet speel, kan ik mijn ontgoocheling moeilijk verbergen. Dan zet ik me in een hoekje om te kniezen en slaag ik er niet in de knop om te draaien. Zo ben ik altijd geweest.” In principe moet Deschacht zich vandaag melden bij de U21 van trainer Emilio Ferrera, maar gisteren liet zijn entourage verstaan dat het lang niet zeker was of Deschacht nog eens de energie zou vinden om daar op te dagen. Het woord stoppen viel, want zijn contract loopt toch af in juni. Om deze wonde nog te doen helen, zal er sowieso veel moeten gebeuren. Steun van de ploegmaats en de fans bijvoorbeeld of een wederzijdse toenadering tussen het bestuur en de speler.