Greg Van Avermaet heeft eerste zege beet
Na zijn ontgoocheling over de tweede plaats van dinsdag wou Greg Van Amermaet iets rechtzetten. En hoe: met een machtige sprint bergop van 600 meter snelde hij naar de eerste seizoenszege. Woensdag vertrouwde Van Avermaet onze dictafoon nog toe dat die tweede plaats achter Haas ‘een banaliteit’ was. Maar hij mag dan wel een olympisch kampioen zijn, een Oscar-acteur wordt hij nooit. Want samen met het zweet droop de ontgoocheling van zijn gezicht. “De ploeg was fantastisch. Net op het juiste moment namen ze het commando over van Astana”, aldus de kopman na de zege gisteren. “Nadien nam Bettiol het eerste deel van de klim voor zijn rekening. Op het steilste stuk zette ik aan. Ik demarreerde zo hard ik kon.” Van Avermaet hield Rui Costa en Alexey Lutsenko achter zich. De tientallen toeschouwers en gezanten van de sultan klapten in de handen. De speaker sloot af met een “bien joué”. Alsof ook de Omani gesnopen hadden dat Van Avermaet in hun thuisland speelt met de pedalen en de tegenstand. “Akkoord. Dit is geen grote overwinning. Maar nu kunnen jullie mij tenminste niet meer vragen waarom ik dit seizoen nog niet heb gewonnen. Zo vroeg op het seizoen al winnen, is normaal mijn ding niet. Elke renner zit dan nog fris, terwijl ik nog moet groeien.” Slechts één keer won Van Avermaet nóg vroeger op het seizoen. Op 1 februari 2007 was hij als neoprof de beste in de vijfde etappe van de Ronde van Qatar. Is hij nu dan niet te vroeg in vorm? “Zeker niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik deze conditie nog heel lang kan aanhouden en zelfs nog wat kan aanscherpen.” Met de rit van vandaag en vooral de Green Mountain – 5,7 kilometer aan 10,1 procent – kan Van Avermaet nog eens ontploffen. Maar de leiderstrui houden acht hij onmogelijk. “Tegen Nibali verlies ik op zo’n klim toch al snel twee minuten. Ik ga proberen om er een mooie training van te maken.”