“Ik wil haar na de Spelen gezond kunnen omarmen”
Dienstencentrum De Bolster haalt Zuid-Korea naar Eisden voor grootmoeder van Kim Meylemans
Dat skeletoni Kim Meylemans vrijdag haar slee op de Olympische Spelen op een eerder teleurstellende 14de plaats parkeerde, ligt alvast niet aan haar grootste fan op het thuisfront: oma Lisa Szostek. De 85-jarige Maasmechelse vuurde haar 64 jaar jongere kleindochter omringd door vrienden aan vanuit dienstencentrum De Bolster in Maasmechelen. Al is voor de energieke oma de plaats eerder een bijkomstigheid. “Na de Spelen wil ik Kim vooral gezond en wel kunnen omarmen.”
MAASMECHELEN -
In De Bolster – “een jeugdhuis voor senioren” – hadden ze niets aan het toeval overgelaten om Pyeonchang gisterenmiddag naar Eidsen-Tuinwijk te halen. De tricolore hing uit, op de placemats prijkten foto’s van de atlete uit Neeroeteren en zelfs een slee werd bovengehaald. “Dit doet me wel wat. Het is uniek wat ze hier gedaan hebben. Chique, hé! Ik ben wel getroffen door zoveel sympathie hier aan mijn vaste eettafel,” vertelt Lisa – “zeg maar Lieske” – Szostek met tranen in de ogen. Aan een pronostiek wil de goedlachse oma zich niet wagen. “Ik wil haar vooral weer gezond en wel kunnen omarmen. Natuurlijk ben je fier als er sportief iets extra zou bijkomen.”
De zenuwen staan gespannen bij het tiental eters dat bij Lisa mee aan tafel geschoven is. Met een snelheid van 120 km per uur zoeft de Neeroeterse naar beneden. De eerste run beëindigt ze op plaats 16. “Ik ben vooral blij dat het goed gegaan is voor haar. Een medaille zit er niet in, maar ik ben trots en blij voor Kim. Dit is een onwaarschijnlijke belevenis in mijn leven en zeker ook in dat van haar.”
Tweemaal commotie
De voorbije dagen ontstond er commotie omdat de Britten plots met nieuwe hoogtechnologische pakken op de proppen kwamen die een tijdswinst zouden opleveren. Meylemans diende tevergeefs een klacht in. “Ach, nog zo’n ‘kapittel’. Die meisjes trainen altijd samen. Iedereen weet van de andere wat ze doen en nu opeens komen ze af met andere pakken en schieten ze Kim voorbij. Daar heb je geen controle op”, zucht de oma langs moederszijde.
Dat haar kleindochter geen alledaagse en gevaarlijk ogende sport beoefent, beseft de kranige vrouw maar al te goed. “En toch doet ze het voor haar gezondheid. Toen ze nog in Duitsland woonde, had ze veel last van astma. Op aanraden van een dokter is ze met skeleton begonnen en nu is ze van die astma af. Maar natuurlijk heb ik altijd schrik. Een keer ben ik eens in Oostenrijk gaan kijken. Ze kwam maar niet voorbij. Bleek dat ze al gepasseerd was. Zo snel dat het gaat, maar gelukkig heeft ze zich nog nooit geblesseerd.” Commotie deel twee. Kim liet donderdag weten dat ze bedreigingen had ontvangen van Russische atleten die door dopingperikelen niet mogen deelnemen. “Ze heeft met nog andere deelneemsters vorig jaar het WK in Sotsji geboycot, dat uiteindelijk naar Duitsland verhuisd is omwille van de Russische dopingschandalen. Op zo’n moment laat ze zeker van zich horen. Juist is juist bij Kim.” De skeletoni, die ervoor uitkomt dat ze holebi is, kreeg na haar boycot berichten dat het goed was dat ze niet naar Rusland kwam, “want homoseksualiteit is zoals kanker en je bent ziek”. “Dat ze daar maar iets aan hun dopinggebruik doen”, pareert de oma. “Ik heb Kim er eens over aangesproken dat ze lesbisch is. ‘Als ik morgen een jongen tegenkom, die me beter bevalt dan om het even welk meisje, dan ga ik voor die jongen. Maar ik moet er wel iets voor voelen’, zei ze. Mij maakt het niet uit. Als ze maar gelukkig is.”
Tevreden
Na run 2 schuift Kim op naar de veertiende plek. De oma is tevreden. “Ik vond het goed. Morgen zijn er nog twee runs, dan ben ik nog eens gespannen. Dan zal ik het thuis moeten bekijken, want De Bolster is gesloten. Dat gaat een andere bedoening zijn. Maar wel een heel mooie. Ik wens iedereen toe dat ze zoiets mogen meemaken als ik nu”, lacht Lisa.