Standard kan Genk niet uit top zes duwen

Ze ging het hoofdgebouw van hogeschool PXL binnen om haar zoon Kris (20) in te schrijven voor de richting ergotherapie, ze kwam weer buiten als zijn medestudente. Nu staat Vicky Hermans (51) uit Lommel op het punt om samen met hem af te studeren. Zelfs hun bachelorproef hebben ze met z’n tweetjes gedaan: de voorbije maand zijn moeder en zoon in duo bij een 50-tal 80-plussers in Hasselt langsgelopen om te onderzoeken waaraan die nood hebben. “Nu nog kijken wie eerst werk vindt.” heb voor vertaler gestudeerd en jaren administratief werk gedaan. Maar op mijn veertigste begon het te kriebelen, ik wilde graag iets in de zorg doen. Vanaf dan ben ik vrijwilligerswerk gaan doen”, beschrijft Vicky Hermans. “Toen mijn zoon ergotherapie wilde gaan studeren, ben ik meegetrokken om hem in te schrijven. Die vakken spraken mij meteen aan, ik had het er met de dame van de inschrijvingen over en zij reageerde dat ik het ook kon doen. Daar ben ik te oud voor. Maar ze sprak me meteen tegen: het kon als werkstudent. En dus werd ik, samen met mijn zoon, PXL-student ergotherapie.”

Of zoonlief dat toch niet vervedoen lend vond, dat mama opeens een van zijn medestudenten werd? “Helemaal niet, ik heb nooit mijn veto gesteld. Het was leuk.”

Verpleegkunde

Wie de beste student van het gezin was? De uitgewisselde blikken maken veel duidelijk. “Maar ik moet toch zeggen dat ik het onderschat heb, het is vermoeiend geweest. Naast studeren was er nog het werk, een gezin, het huishouden... Het eerste jaar heb ik nog fulltime gewerkt, daarna was het echt niet meer te combineren met een voltijdse job”, lacht mama fijntjes.

Hun bachelorproef - het eindwerk waarmee ze zullen afstuderen “Ik moeder en zoon ook samen. Met medestudenten verpleegkunde Ingrid Slangen (40) uit Houthalen-Helchteren en Robin Gevers (21) uit Begijnendijk zijn ze de voorbije weken bij 80-plussers in de Hasseltse wijk Sint-Hubertus gaan aanbellen. “We hadden een lijst van 92 bewoners, daarvan hebben er 47 opengedaan en meegewerkt aan het onderzoek. Eigenlijk meer dan we verwacht hadden, er is toch drempelvrees bij ouderen om vreemden binnen te laten”, klinken Ingrid en Vicky. “Dat gevoel is er wel. Maar het was een mooie brief die we vooraf kregen van de stad. En ik heb zelf kleinkinderen die dat soort onderzoeken hebben moeten doen voor hun studies. Ik wilde wel eens zien hoe dat gaat”, lacht Maria (80), bij wie de PXL-studenten een van hun laatste enquêtes afnemen. “Wat we vragen? Hoe vaak krijgen ze iemand op bezoek, hoeveel telefoongesprekken hebben ze deze week gehad, wie kunnen ze contacteren in geval van nood, hebben ze het moeilijker met be-

wegen, of ze hulp krijgen... Dat gaan we nu allemaal verwerken.”

Hulp

De conclusies zijn voor de komende maanden, maar enkele dingen zijn toch al opgevallen: “Dat ze nog niet veel hulp nodig hebben, buiten iemand om te poetsen. Maar ook dat ze niet graag hulp vragen, ze willen niemand lastigvallen. De tunnel hier in Runkst is ook een grote hindernis. Die is moeilijk toegankelijk met de rolstoel of rollator.”

Maria: “En niet veilig, ik voel me er niet op mijn gemak. Dat van die hulp herken ik ook, ik los het liever zelf op voor ik iemand aanspreek (lacht). Een buur die brood voor mij gaat kopen, heb ik ook niet nodig. Dat bak ik zelf nog altijd.”

Hebben ze ook veel van die eenzaamheid gevoeld? “Weinig. Het valt op dat mensen nog wel veel hulp van de buren krijgen. Naast die van de eigen kinderen. Maar je merkt toch dat er kwetsbaren waren, een minderheid waar nie- mand meer komt. En dan weet je het ook nog niet van die mensen die ons niet binnenlaten”, zegt Ingrid, die ook opnieuw voor de schoolbanken gekozen heeft. “Ik had het gevoel dat ik meer te bieden had dan fabrieksarbeid. Het is heftig geweest in combinatie met een gezin, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb.”

Koffie

Of ze aan al die huisbezoeken geen overdosis koffie en koekjes overhouden? “We kregen het overal aangeboden, maar hebben altijd vriendelijk bedankt. Daarvoor kwamen we niet, dat moesten de mensen niet doen”, benadrukt Vicky. En nu, die laatste maanden als student? “In mei moet de bachelorproef af zijn, het is de bedoeling om samen af te studeren, ja. Ik zou wel een job in de ouderenzorg zien zitten, dat heb ik ondervonden tijdens mijn stage.” Kris: “Ik denk aan mensen met een mentale beperking. Maar we zien wel. Eens kijken wie het eerst werk heeft, mama of ik...”

In mei moet de bachelorproef af zijn, het is de bedoeling om samen af te studeren

Vicky Hermans Eens kijken wie het eerst werk heeft, mama of ik

Kris Mentens