“Er steekt niemand bovenuit”
Twaalf jaar geleden is het al dat de 23-jarige Philippe Gilbert zijn eerste Omloop in Lokeren won. Zijn tweede en (voorlopig) laatste zege dateert van tien jaar geleden in Gent, toen hij met een solo van 50(!) kilometer uitpakte. “Mederecordhouder worden zou leuk zijn, maar in het moderne wielrennen is het anders: als ‘The Wolfpack’ maar wint”, aldus de de leider van Quick Step Floors. Als een echte leider stapte Gilbert op de vooravond van toch al zijn twaalfde Omloop het podium van de pop-upstore van de ploeg op in Kuurne. Met datzelfde blije gezicht als toen hij in 2005 voor het eerst met de fiets op de trein naar Gent spoorde. “Het blijft me een apart gevoel geven, zo’n openingswedstrijd in het land met de grootste wielergeschiedenis. Het is in Europa ook de eerste échte grote koers, met veel volk en media-aandacht. Kijk hier maar eens rond: je voelt de honger van iedereen. Het is leuk om thuis te komen op deze aparte wegen. Hier gebeurt er altijd wel iets onvoorspelbaars.”
Philippe GILBERT
Hoe bedoel je?
“Je start met een plan, maar ineens gebeurt er wat anders. Dat is ook de reden waarom deze koersen zo mooi zijn.”
Je kan in Meerbeke mederecordhouder worden. Speelt dat mee?
“Pas als ik win, wordt dat belangrijk. Ik zit niet op dat record te jagen. Het ene vloeit uit het andere voort. De voorbije negen keer wou ik ook winnen. Dat leert me twee zaken: dat het niet simpel is en dat de tijd vliegt.”
Is je instelling ook niet anders?
“Natuurlijk. Toen wist ik dat ik zou tekortschieten in de Ronde. Nu mag ik nog niet top zijn, want mijn echte afspraken zijn Sanremo en Roubaix. Conditioneel is het een heel moeilijke evenwichtsoefening: je moet goed genoeg zijn om te winnen, maar niet té goed.”
Greg Van Avermaet zou doodgraag drie keer op rij winnen.
(ontwijkend) “Ik heb niet het gevoel dat er iemand bovenuit steekt. Met de wind, de koude en het parcours wordt het een moeilijke koers. Er kunnen net zo goed tien renners tussen twee hellingen in wegrijden. Is het de goede combinatie met bijvoorbeeld Stybar en Terpstra van ons, Roelandts en Küng van BMC, Benoot en Wellens van Lotto, dan is de juiste trein vertrokken. Wie gaat er dan nog rijden?”
Hoe pak je met de ploeg deze nieuwe Omloop tactisch aan?
“Zes van de zeven renners (Keisse start als meid voor alle werk, nvdr.) kunnen winnen.”
Ben jij dan niet dé kopman?
“Neen, ik vraag dat ook niet. Dat zou een grote denkfout zijn. Het is een voordeel als je zo sterk in de breedte bent. Afhankelijk van de koerssituatie kunnen we schakelen. Vandaar onze bijnaam The Wolfpack. We zijn een roedel wolven die altijd op jacht zijn. Komt het tot een sprint, dan hebben we nog Gaviria.”
Ben je blij met de nieuwe finale van de Omloop?
“Tuurlijk, het is leuk met die dubbel Muur-Bosberg. Al is het nu ook geen Ronde van Vlaanderen, want die was zestig kilometer langer en later in het voorjaar.”
Waar gaat het volgens jou gebeuren?
“Wist ik het maar. Er zijn voldoende scharnierpunten om toe te slaan. Het moet wel vóór het laatste gedeelte gebeuren. Anders beuk je vol tegen de wind in. Dan eindigt het op een sprint. De Molenberg is gevaarlijk. Het is er smal. Daarna krijg je een heel lastig stuk vals plat, waar je niet kunt terugkeren. Je kan daar op tien meter hangen die je gewoon niet kunt overbruggen. Dan draai je de grote baan op en ineens wordt dat 100 meter, 20 seconden en moet je vaststellen: Ciao Omloop, see you next year.”
Wat is het ideale scenario?
“Dat er iemand van Quick Step Floors wint. Is het deze jongen (wijst naar zichzelf), dan is dat goed, maar ik weiger mezelf nu al enorme druk op te leggen.”
Ik ben niet dé kopman, dat vraag ik ook niet. Het is een voordeel als je zo sterk in de breedte bent. Afhankelijk van de situatie kunnen we schakelen