Neerkijken

Kansarme wedstrijd, die - niet toevallig - in Genks voordeel beslist werd op een stilstaande fase. Resultaat: de Limburgers zitten in play-off 1, de Waaslanders mogen play-off 2 gaan voorbereiden. Of, zoals ‘wijlen’ Albert Stuivenberg zei: ‘Ook slechte wedstrijden moet je winnen.’ De Rotterdammer kon dat niet, Clement kan dat wel. Al werd hij zaterdag op de Freethiel toch een half uur lang tactisch afgebluft door geloofsgenoot Sven Vermant. Het siert de Fille dat hij niet halsstarrig trachtte om in het hol van de leeuw zijn gelijk te bewijzen. Hij stelde halfweg zijn tactisch plan bij, zijn ploeg kreeg meer controle en greep zelfs de volle pot. Waasland-Beveren moet dus naar de ‘herkansingen’ en dat is op sportieve gronden best jammer. Dit is namelijk een erg goeie ploeg. Eén troostprijs toch: de wedstrijd in de wedstrijd tussen Philippe Clement en zijn vorige werkgever werd op subtiele wijze beslecht in het voordeel van de gastheren. Oké, het supportersprotest was van een matig niveau. Een spandoek(je) ‘Clement Judas’ en een gordijn(tje) van (Monopoly) bankbiljetten was pover. Ook het spreekkoor - “laat je ploeg maar in de steek” - was voorspelbaar. Maar de club zelf had een doordachte strategie uitgekiend. Natuurlijk werd de ex-coach doodgeknuffeld. Maar tijdens de rust knalden wel de hits ‘Money Money Money’ van Abba en ‘What’s the colour of money’ van Hollywood Beyond door de boxen. Eén foute noot toch. Na de match mocht André Hazes zijn ding doen. ‘Zeg maar niets meer’, weet je wel, en het zinnetje ‘Ik weet jij kijkt nu op me neer’. Dat is het laatste wat je Clement zaterdag kon verwijten.