Tornados razen naar brons
De Belgian Tornados sloten het WK indoor in Birmingham af met een bronzen medaille. In de ultieme meters van de 4x400 gooide uitblinker Kevin Borlée zich millimeters voorbij een collega uit Trinidad en Tobago. Met een chrono van 3’02’’51 verbeterden de vier bovendien het nationale record. Eén honderdste van een seconde: zoveel bedroeg het verschil tussen het podium en een snel vergeten vierde plaats. Die ondankbare stek was de Belgian Tornados van coach Jacques Borlée al vaker toegekomen dan hen lief is en gisteren leek het opnieuw van dat. Dylan Borlée (25) gaf het stokje als nummer drie door aan broer Jonathan (30), maar die moest zich in vierde positie nestelen. Een stek die netjes bewaard werd door Jonathan Sacoor, amper 18. Met Kevin Borlée (30), de andere helft van de tweeling, als slotloper hangt er gelukkig altijd nog iets moois in de lucht. Terwijl de laatste pion van de VS verrassend voorbij werd gelopen door de Polen, die met 3’01’’77 voor een nieuw indoorwereldrecord tekenden, gooide hij zich millimeters vóór de laatste pion van Trinidad en Tobago over de streep. Kevin liep de scherpste 400 meter van het hele veld. “Ik had echt niet langer mogen wachten om die Gordon voorbij te steken”, grinnikte hij, het eremetaal om de hals. “Anderzijds ben ik zo lang mogelijk achter hem gebleven, uit schrik om stil te vallen aan het eind.”
Debutant durft niet kijken
Jawel dus, er zit nog toekomst in het project van de Belgian Tornados. De podiumstek van gisteren betekende een debuut door de grote poort van Vlaams-Brabander Jonathan Sacoor, vorig jaar goed voor brons op het EK bij de junioren. Vorige zomer mocht Sacoor van Jacques Borlée in alle rust al eens proeven van het grote werk, als invaller op het WK. “Ik was er gerust in dat hij geen last zou hebben van de stress”, aldus de coach. “Hij was rijp genoeg voor een debuut.”
Wat met een brede grijns bevestigd werd door de jongeling uit Beersel, zoon van een Portugese vader met Indische roots en een Nederlandse moeder. “Ik wou niet ontgoochelen.”
Net als in de reeksen van zaterdag, toen de Belgian Tornados hun wedstrijd wonnen (3’05’’22) vóór de latere wereldkampioenen uit Polen, kon hij zich handhaven waar hij Jonathan Borlée werd afgezet. “Ik moet bekennen dat in de finale toch flink wat zenuwen binnenslopen. Ik bestierf het bijna. Ik maakte fouten, zodat ik misschien toch nog een tikje beter had gekund. Maar goed: brons en een record: dit is ongelooflijk voor mijn eerste grote kampioenschap. (puffend) Al durfde ik tijdens de slotmeters van Kevin nauwelijks nog kijken.”