Beringse klimmer met heli gered in Oman
Duo brengt nacht op rots door na val op 650 meter hoogte
Enkel gebroken voet na val van 20 meter
De Beringse klimmer Joel Theunis (47) is vorige week door het oog van de naald gekropen toen hij tijdens de beklimming van de berg ‘Jebel Misht’ in Oman vanop 650 meter hoogte liefst 20 meter naar beneden viel. Zijn val werd gebroken door een stuk rots. Samen met zijn klimpartner Kelly Leynen (27) uit Mol werd de Beringenaar met een helikopter van de berg gered. Als bij wonder hield de ervaren klimmer enkel een gebroken voet en kneuzingen over aan zijn val. De mythische ‘Jebel Misht’ in Oman staat met zijn verticale wand van 1.000 meter op het lijstje van elke ervaren bergbeklimmer. “De ‘El Capitan’ van het Midden-Oosten”, zegt Joel, die vorige week samen met zijn vaste klimpartner Kelly Leynen (27) uit Mol naar Oman was afgezakt om de berg te bedwingen. “We waren uitstekend voorbereid en hadden het terrein op voorhand grondig bestudeerd. 27 februari moest dé grote dag worden.” Kelly en Joel begonnen al voor zonsopgang aan de klim, maar kwamen door enkele vergissingen in moeilijk terrein terecht waardoor ze trager vorderden dan verwacht. Daardoor moesten ze de eerste nacht in hun tentje op de berg doorbrengen. “Plan was om een dag later, op 28 februari, de top te bereiken”, gaat Kelly verder. Zo ver zou het klimduo echter nooit geraken.
Bewusteloos
“Wat er precies is misgelopen, weet ik nog altijd niet”, zucht Joel, die de tweede dag van de klim op een steil stuk plots twintig meter naar beneden viel. Vermoedelijk nadat enkele zekeringspunten los waren geschoten. “Ik ben blijkbaar hard op mijn rug neergekomen op een stuk rots en heb vervolgens even het bewustzijn verloren”, vertelt de Beringenaar, die zich niets meer van de tuimeling herinnert. Hoewel klimpartner Kelly de val niet zag gebeuren, besefte ze onmiddellijk de ernst van de situatie toen ze Joel hoorde kreunen. De Molse trommelde in allerijl de hulpdiensten op én bracht collegaklimmers in België op de hoogte van Joels val. Ondanks de taalbarrière stuurden de Omaanse autoriteiten meteen een reddingshelikopter en hulpteam ter plaatse. Intussen kwam Joel langzaam weer bij zijn positieven. “Hij was bijzonder verward en bleef maar vragen wat er was gebeurd”, aldus Kelly. De Beringenaar slaagde er uiteindelijk in om op eigen krachten tien meter te dalen tot een ietwat veiliger punt op de berg. Daar bracht het duo de nacht door. Het hulpteam bleef aan de voet van de berg. “Want het was toen al te donker geworden om nog veilig door een helikopter te kunnen worden opgepikt”, zegt Joel. De Belgische klimmers overleefden op koeken en energierepen die ze hadden meegebracht. “We waren sowieso voorbereid op minstens één nacht op de berg en zijn iets zuiniger met ons proviand omgesprongen. Het ergste was dat we vastzaten op een piepklein stukje rots waar we ons amper konden bewegen. De bergwand was er zó fragiel dat ik vreesde dat er een stuk zou afbreken.”
Paspoort kwijt
Pas de volgende ochtend konden de klimpartners met de helikopter naar hoofdstad Muscat worden overgevlogen. “De redding was een hachelijke onderneming, want de rotorbladen van de helikopter kwamen vlakbij de rotswand”, vertelt Kelly, die de hulpdiensten eeuwig dankbaar is. Wel moest het duo hun rugzakken achterlaten, waar niet enkel duur klim- en kampeermateriaal inzat, maar ook Kelly’s paspoort. “Maar het belangrijkste is dat we het hebben overleefd.” Eenmaal in het ziekenhuis bleken de verwondingen van Joel gelukkig mee te vallen. “De dokters hebben enkel een breuk in mijn voet vastgesteld. En verder heb ik een hoop gekneusde spieren aan mijn val overgehouden.” Dat de klimmer niet zwaarder gewond raakte, heeft hij aan zijn klimtouw en rugzak te danken. “Die hebben waarschijnlijk de val gebroken, samen met de losgeschoten zekeringspunten.” Vandaag vliegen de klimmers normaal gezien weer naar huis. Voor de Beringenaar wacht nu een lange revalidatie, maar hij denkt er niet aan om zijn klimtouw op te bergen. “Ik klim al acht jaar en dit was mijn eerste val. In deze sport ga je constant op zoek naar nieuwe uitdagingen, en dat is uiteraard niet zonder risico. Maar dat hoort erbij. Ik ben in ieder geval niet van plan om het klimmen op te geven.”