Nationale veldslag in Genk

Wat de verkiezingsuitslag ook moge zijn, vast staat nu al dat Genk een van de belangrijkste politieke graadmeters zal zijn

op 14 oktober. De veldslag wordt uitgevochten door CD&V,

N-VA en sp.a. De uitdagende generaals zijn nationale koppen

Zuhal Demir (N-VA) en Meryame Kitir (s.pa). Zij proberen burgemeester Wim Dries (CD&V), die steun krijgt

van Vlaams minister Jo Vandeurzen, te onttronen. De posities op het schaakbord zullen pas op 14 oktober zichtbaar zijn, maar de voorgeschiedenis gaat heel wat verder terug. Aanvankelijk de Katholieke Partij en later de CD&V bestuurden Genk van de Tweede Wereldoorlog tot in 2012 met een absolute meerderheid. In de huidige legislatuur, voor het allereerst in de geschiedenis van Genk, in een coalitie met socialisten, zij het in het rood-groene kartel Pro Genk. Dries stapte zes jaar geleden niet met volle goesting in de coalitie, maar toch hield die aardig stand. De voorspelde huwelijksconflicten zijn er nooit gekomen. De akkefietjes bleven binnenskamers. Bij de CD&V-achterban heerste er vooral wantrouwen over schepen Angelo Bruno (Pro Genk). Maar de Genkse ondernemer beheerste zijn dossiers alsof hij in zijn leven nooit iets anders deed. Iets vreemder was de beslissing van voormalig eerste schepen Joke Quintens om in 2016 haar mandaat af te staan en te verhuizen naar Marseille. Een bittere pil voor de aanhang van de Genkse socialisten, die ook nog worstelden met het vertrek van Chokri Mahassine de legislatuur voordien. Een erfenis die ook de sinds kort naar Genk verhuisde Meryame Kitir moet dragen. Dat Groen te kennen gaf om met een aparte lijst op te komen, maakt het voor de sp.a niet meteen geriefelijker. In oktober komt er met N-VA nog een uitdager bij. Voorlopig wil niemand het gezegd hebben, maar het meest waarschijnlijke scenario is dat Vlaams parlementslid Jos Lantmeeters (N-VA) de lijst gaat trekken terwijl Zuhal Demir de rangen onderaan zal sluiten. Lantmeeters voert gedreven oppositie, met af en toe een vleugje tederheid voor de meerderheid. En ja, een coalitie met CD&V ziet Lantmeeters best wel zitten. Dries steekt niet onder stoelen of banken dat hij met zijn partij opnieuw gaat voor een absolute meerderheid, al is hij ook niet te beroerd om te zeggen dat die kans niet zo groot is. Maar de burgemeester gaat de verkiezingen in zoals hij Genk nu al drieduizend dagen lang bestuurt: met grootschalige ambitie.

En dan zijn er nog de kleinere partijen. Pvda+ stuurt voor de verkiezingen Gaby Colebunders, voormalig vakbondsman van Ford Genk, voorop. De communisten hebben heel wat electoraal terrein gewonnen in Genk-Zuid en in de wijken.

Open Vld – sinds kort Open Genk – zet haar geld in op voormalig winkelmanager Jan Boots. Al zit de kans er in dat Vanessa Cludts, het enige raadslid van Open Vld, ook in de toekomst een rol van betekenis zal krijgen. Vlaams Belang profileert zich dan weer als een partij van de antipolitiek. Al was het maar omdat raadslid Stijn Vangeneugden elk agendapunt aansnijdt om zijn frustraties te ventileren. Twaalf jaar geleden beloofde Vangeneugden met een boek op de proppen te komen waarmee hij de vloer zou aanvegen met de CD&V. Benieuwd of we dat schrijfsel ooit in handen zullen hebben.