“Denk dat Sagan me nu kent”
TIESJ BENOOT wil na Italiaans succes ook in Vlaanderen voor de aanval kiezen
Het is vanaf vandaag van moeten voor de voorjaarstoppers, maar niet voor Tiesj Benoot. De 24-jarige Gentenaar heeft met de Strade Bianche zijn grote vis al beet. “Ik rij in een luxepositie en zal vrijuit kunnen koersen. De motivatie blijft groot, maar jullie moeten nu wel niet verwachten dat ik plots tien koersen op een jaar ga winnen.”
Het is duidelijk: na die winst in Italië is er een nieuwe Benoot opgestaan. Er is precies een last van je afgevallen.
“Ik moet in ieder geval niet meer uitleggen waarom ik nog nooit een koers gewonnen heb. Blij dat ik daar van af ben. En ja, het zorgt er ook voor dat ik nu vrij kan koersen. Mijn voorjaar is eigenlijk al geslaagd. Wat niet wil zeggen dat ik niet meer gemotiveerd ben. Ik blijf ook koersen zoals voorheen: niet naar de anderen kijken en aanvallen wanneer ik dat wil.”
Toch zal iedereen je nu meer in de gaten houden. Je bent ook de onbetwiste kopman van LottoSoudal.
“Het vertrouwen van de ploeg en de ploegmaats is groter geworden, ik heb dat al gevoeld in de Tirreno. Iedereen is enthousiaster, er is meer geloof in mij. Ik had in de Tirreno ook aangegeven dat ik mij nog goed voelde en voor het klassement wilde gaan. En vanaf dag een is er voor mij gewerkt. Met succes. Want om dit te doen heb je een ploeg nodig in steun. Maar dat zorgt niet voor extra stress bij mij. Integendeel: er zijn nog niet veel renners die een WorldTourkoers hebben gewonnen hé dit seizoen?”
Dus kan je toch gewoon in het wiel van Sagan blijven?
“Ik zou dat kunnen doen, maar dat ligt niet in mijn aard. Maar ik verwacht wel dat Sagan de man van het voorjaar wordt. Hij heeft zogezegd nog geen uitslagen gereden maar hij is heel goed bezig. Ik heb hem zien groeien in de Tirreno. Hij is later teruggekomen van hoogtestage dan gewoonlijk, hij zal vanaf nu wel top zijn. Harelbeke liegt ook niet: door het zware parcours zullen de besten vooraan eindigen. Het mag ook regenen van mij.” (grijnst)
Toch jammer dat je er niet bij was in Milaan-Sanremo. Geen spijt?
“Neen, ik heb wel genoten van dat koersje… op tv. Natuurlijk zou ik graag alle topwedstrijden willen rijden, maar dat is het domste wat je kan doen. Als je een plan uittekent in de winter, moet je je eraan houden, zeker als het resultaat meevalt. Het is achteraf bekeken ook een goede keuze geweest. Ja, ik had misschien proberen meegaan met Nibali maar dan had ik ook vooraan moeten zitten, hé. Ik heb een hele week in de Tirreno voor dat klassement geknokt, je mag dat niet onderschatten. Ik wil tot Luik-Bastenaken-Luik goed zijn, dan moet je enkele races schrappen, zoals ook Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix. Er zijn geen renners die zo’n programma als ik rijden. Het is de eerste keer dat ik het probeer, we zullen wel zien hoe het uitdraait. Ik heb nu ook tien dagen niet gekoerst, maar wel goed getraind. Al ben ik wel eens gaan eten met mijn vriendin en gaan karten met vrienden. Ik ben geen drie kilogram bijgekomen hoor. (lacht) Al heb ik wel een nieuwe weegschaal moeten kopen, want die is stukgegaan in Italië.”
Je staat derde in de World Tour, is dat klassement een doel?
“Neen, totaal niet. Het is leuk dat ik nu tussen die toppers sta, maar dat betekent niet dat ik ga beginnen rekenen. Ik ga nu plots niet rijden om een zekere ereplaats veilig te stellen. Neen, ik ga liever voor de zege, met het risico om finaal pas dertigste te worden.”
Sagan en co zullen je nu wel meer in de gaten houden.
“Ja, ik ben nu wel wat bekender geworden. Nibali feliciteerde mij in de Tirreno. Hij had nog nooit iets tegen mij gezegd en plots kwam hij naar mij toe. Het was in het Italiaans, maar ik denk wel dat het positief was. Ik verstond toch woorden als grande en complimenti. En met Sagan heb ik op stage op de Sierra Nevada wel kort gepraat, maar ik vroeg mij af of hij wel wist wie ik was. Maar nu denk ik toch dat hij mij kent.”