Dutrouxkompaan Lelièvre 48 uur vrij Maar hij mag niet naar Limburg komen
Dutroux-handlanger Lelièvre mag elke drie maanden 48 uur lang gevangenis verlaten
Michel Lelièvre (47), de vroegere kompaan van Marc Dutroux, heeft de toelating gekregen om elke drie maanden voor de duur van 48 uur de gevangenis van Ittre te verlaten. In de praktijk komt het erop neer dat hij telkens twee dagen en twee nachten buiten de gevangenis mag doorbrengen om zich voor te bereiden op zijn komende vrijlating. Begin deze maand is Lelièvre zo al eens buiten de gevangenis geweest. Waar zijn verblijfplaats is, is tot nog toe een goed bewaard geheim.
Lelièvre staat internationaal gesignaleerd en zal worden aangehouden van zodra de Nederlandse autoriteiten hem op hun grondgebied aantreffen. Jean LAMBRECKS, vader van Eefje
Michel Lelièvre werd in 2004 door het Aarlense assisenhof tot een celstraf van 25 jaar veroordeeld als mededader bij onder meer de ontvoering en dood van de Limburgse meisjes Ann Marchal (18) en Eefje Lambrecks (17) en de ontvoering van Sabine Dardenne en Laetitia Delhez. Voor de dood van de meisjes Julie en Mélissa was Lelièvre niet verantwoordelijk.
De vroegere kompaan van kindermoordenaar Dutroux had in 2013 de gevangenis al voor enkele uren mogen verlaten, maar het eerste pintje dat hij toen in 17 jaar dronk, bracht hem meteen in moeilijke papieren. Eén van de voorwaarden van zijn uitgaansvergunning was namelijk dat hij géén alcohol mocht drinken.
Sinds de zomer van 2016 kreeg Lelièvre de permissie om nog een tiental keer een uitstap te maken. Dat verliep blijkbaar geruisloos want enkele weken geleden, op 5 maart, mocht hij dan ook voor het eerst voor een langere tijd uit de gevangenis, en op een andere plek dan in zijn cel overnachten.
Andere veroordeelden in de zaak-Dutroux; Michel Nihoul en Dutroux’ ex-vrouw Michelle Martin, kwamen al eerder vrij. Spilfiguur Marc Dutroux zelf, die veroordeeld werd tot een levenslange gevangenisstraf, kreeg nog nooit een gunstmaatregel, maar ook zijn advocaat probeert die voor hem te bekomen.
Nabestaanden slachtoffers: “Hij heeft nooit enige spijt betoond of vergoeding betaald”
Geen schuldinzicht
Lelièvre krijgt nu deze gunst van de strafuitvoeringsrechtbank zonder dat hij ook maar één keer zijn spijt of schuldinzicht heeft betoond en zonder ooit gehoor te hebben gegeven aan de burgerlijke veroordeling die hij ook in Aarlen opliep. Lelièvre heeft tot nu toe dus aan geen enkele burgerlijke partij ooit één eurocent schadevergoeding betaald. Dat dit penitentiair verlof werd toegekend, is voor de families van de Limburgse slachtoffers van de Bende-Dutroux echter geen verrassing. Jean Lambrecks, vader van slachtoffer Eefje: “Al op 15 februari zijn wij door het Justitiehuis van Hasselt op de hoogte gebracht van de beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank van Brussel.”
“Het zat eraan te komen,” vertelt ook Paul Marchal, vader van An, “In 2021 zal Lelièvre het einde van zijn straf bereiken en moet men hem toch vrij laten.”
Voorwaarden
De strafuitvoeringrechtbank legde Lelièvre enkele voorwaarden op die hij moet naleven, wil hij kunnen blijven genieten van de gunstmaatregel.
Zo mag hij zich niet vertonen in het Luik- se Ans en de omliggende gemeenten, in VlaamsBrabant, in de provincies Luxemburg en Limburg, maar evenmin in het Duitse Nordrhein-Westfalen of in Nederlands-Limburg. “Toen Lelièvre in 2013 zijn voorwaardelijke invrijheidstelling voor de strafuitvoeringsrechtbank bepleitte, hebben wij zelf om deze voorwaarden gevraagd. Maastricht en Aken zijn immers erg dichtbij”, zegt Jean Lambrecks. “Toen we vernamen dat deze voorwaarden ook effectief waren opgelegd, hebben we een mail gericht aan de Nederlandse officier van justitie en aan de justitieminister van de Duitse deelstaat NordrheinWestfalen. We wilden er namelijk zeker van zijn dat de opgelegde voorwaarden in de praktijk ook konden worden afgedwongen. Op 20 maart ontvingen we een antwoord van het Nederlandse openbaar ministerie met de verzekering dat Lelièvre internationaal gesignaleerd staat en dat hij zal worden aangehouden van
zodra de Nederlandse autoriteiten hem op hun grondgebied aantreffen. Van het ministerie van Justitie in Nordrhein-Westfalen ontvingen we op 26 februari de boodschap dat de zaak moet overlegd worden met de Belgische overheden en dat we daarna op de hoogte zouden worden gebracht. Een duidelijk signaal vanuit Duitsland hebben we op dit ogenblik nog niet gekregen.”
“Kunnen niet aanvaarden”
De families van de slachtoffers zijn niet te spreken over de gunsten die Lelièvre te beurt vallen. “Wie kan er nu klaar zijn om te aanvaarden dat de crimineel die je dochter ontvoerd, opgesloten en vermoord heeft, de gevangenis mag verlaten? Dat is bij ons alvast niet het geval”, reageert Paul Marchal.
Jean Lambrecks: “Ik besef ook wel dat de man niet langer gevangen gehouden kan worden dan de straf die hem werd opgelegd, maar ik vind dat in deze discussies over vrijlating en re-integratie van veroordeelde criminelen altijd de misdadigers centraal staan; hun houding tegenover de slachtoffers komt nooit aan bod. Ik denk dan heel concreet aan het vertellen van de simpele waarheid.”
Wie kan er nu klaar zijn om te aanvaarden dat de crimineel die je dochter ontvoerd, opgesloten en vermoord heeft, de gevangenis mag verlaten? Paul MARCHAL,
vader van Ann