Min of meer
Min of meer eendrachtig heeft het Westen gisteren sancties genomen tegen Rusland wegens de vergiftiging van de gewezen Russische dubbelspion Sergej Skripal en zijn dochter Yoelia in het zuidEngelse Salisbury.
De twee werden begin deze maand meer dood dan levend aangetroffen op een bankje bij een shoppingcenter. Ze waren vergiftigd met wat achteraf een zenuwgas bleek te zijn dat alleen in Rusland ooit geproduceerd is ten tijde van de Sovjet-Unie. Ze bevinden zich nog altijd in kritieke toestand in het ziekenhuis.
De Britse regering concludeerde vrij snel dat de Russen achter de moordpoging zaten, ook al omdat Skripal als kolonel bij de Russische militaire inlichtingendienst een Russisch spionagenetwerk in Groot-Brittannië verraadde aan de Britten. Bovendien had de Russische geheime dienst in 2006 al eens hetzelfde uitgehaald met ex-geheim agent Alexandr Litvinenko. Rusland reageerde in alle tonen van verontwaardiging op de beschuldigingen, en suggereerde zelfs dat het Verenigd Koninkrijk er zelf voor iets tussen zat. Maar dat gelooft geen mens, evenmin als het denkbaar is dat zo’n opdracht zou kunnen worden uitgevoerd zonder dat president Vladimir Poetin zelf daartoe de opdracht gegeven zou hebben.
De leiders van de Europese Unie schaarden zich vorige week dan ook eendrachtig achter de Britse premier Theresa May toen die om solidariteit kwam vragen.
Het praktisch invullen van die solidariteit bleek iets moeilijker. Een breed gedragen voorstel om zo’n twintig Russische diplomaten bij de Europese Unie naar huis te sturen botste op een veto van … België. Premier Charles Michel had daar een plausibele uitleg voor. Omdat het hoofdkwartier van de EU in Brussel ligt, verblijven al die diplomaten in België, en zou dus België als enige lidstaat Russen moeten uitwijzen. Dat begrepen de Europese collega’s en dus werd er een andere oplossing gezocht: een gecoördineerde uitwijzing door ‘Het Westen’. Maandag kwamen onder meer de Verenigde Staten, Canada en Oekraïne in actie, samen met… de helft van de Europese lidstaten.
En weer is België er niet bij. Zelfs niet één symbolische diplomaat wordt – tot nader order – uitgewezen “want wij willen de communicatiekanalen openhouden”. Charles Michel is nog geen twee maanden geleden in Moskou geweest, waar hij door president Vladimir Poetin ontvangen werd in diens privéresidentie. Het is begrijpelijk dat de premier die pas uitgebouwde gesprekskanalen niet meteen wil opblazen. Maar of het een goede indruk maakt op de Europese partners is een andere vraag.
Charles Michel is nog geen twee maanden geleden in Moskou geweest. Het is begrijpelijk dat hij die nieuwe gesprekskanalen niet meteen wil opblazen