“Ik geen jonge Belg? Dat aanvaard ik niet”
Obbi Oulare zet twitterende Nederlander te kijk over “buitenlands” Jong België
“Ja, Jong België. In Waregem geboren. Wat wilt u misschien zeggen?” Jonge Duivel Obbi Oulare zette een twitteraar te kijk die zich afvroeg of je met al die Afrikaanse namen wel over “Jong België” kan spreken. “Spelers met Afrikaanse roots zijn inderdaad oververtegenwoordigd”, zegt sportsocioloog Jeroen Scheerder (KU Leuven). “Het probleem is niet dat er daar te veel zijn, wel dat er elders te weinig kunnen doorgroeien.”
“We zijn 2018. Ik vind dit gewoon niet meer kunnen.” Obbi Oulare (22) had het gisteren helemaal gehad met Jack Le Doux. Die Nederlandse marketingmanager had zich op Twitter afgevraagd of je wel over “Jong België” kan spreken, nadat hij de spelerslijst van het beloftenelftal had bekeken dat Nederland met een klinkende 1-4 versloeg.
“Ik vind die lijst nog altijd opmerkelijk”, zei Le Doux ook nadat zijn tweet een golf van ver- ontwaardigde reacties had veroorzaakt. “Schrap de naam België erboven en niemand zal raden dat het om een lijst van een Belgisch elftal gaat. Mmaee, Miangue, Nkaka, Omeonga, Ngoy: ik vind het niet racistisch om je op zijn minst af te vragen of dat niet vreemd is.”
“Dit soort reacties kan gewoon niet meer in 2018”, vindt Oulare. “Natuurlijk zijn wij niet vreemd, wij zijn jonge Belgen. Ik ben hier geboren en opgegroeid. Ik ben perfect tweetalig. Ik ken mijn roots: Conakry in Guinée. Maar ik ben fier om Belg te zijn en ik weet dat ik hier sta omdat België mij zoveel heeft gegeven: school, sport, cultuur, noem maar op. Ik ben ongelooflijk fier om voor België te kunnen spelen.”
Wel kansen in voetbal
Maar hoe zit het dan met die “buitenlands” klinkende namen? Zitten de verhoudingen scheef? “Het is een feit dat spelers met een migratieachtergrond of met buitenlandse roots oververtegenwoordigd zijn in onze nationale voetbalploegen”, zegt sportsocioloog Jeroen Scheerder (KU Leuven). “Omdat velen van hen nog altijd minder kansen krijgen in andere domeinen van het leven. Voetbal biedt die kansen wel.” “Ik vraag me af of ze gewoon beter kunnen voetballen dan al die Belgen met Belgische namen”, zegt Le Doux. “Er is geen enkele aanwijzing dat zwarte spelers van nature bevoordeeld zouden zijn qua kracht of explosiviteit”, zegt Scheerder. “Maar zo zien trainers het vaak wel: de speler met de donkere huidskleur zetten ze verhoudingsgewijs tien keer zo vaak in de spits, blijkt uit onze studies. En de middenvelder die de boel moet regelen en coördineren, de denker, is dan een blanke. Die oude stereotypen zitten er nog altijd in.”
Waarom niet in bedrijven?
Is zo’n spelerslijst met veel buitenlandse namen nu een goeie afspiegeling van onze maatschappij? “Je moet er alleszins niet euforisch over doen en stellen hoe perfect geïntegreerd we hier in België zijn”, zegt Scheerder. “Net zoals ze in de nationale voetbalploeg oververtegenwoordigd zijn, zijn mensen met Afrikaanse roots op andere domeinen in de maatschappij óndervertegenwoordigd. Waarom zien we die namen niet opduiken in het zwemmen of het roeien? En breder: waarom groeien ze niet even vaak door tot de top van het bedrijfsleven? Dát is pas een probleem. Dat is pas het teken dat de integratie helemaal nog niet zo goed gelukt is als één lijst met exotische namen zou doen vermoeden.”