“Ik zie weinig dikke Polen”
Dat smaakt naar meer, dacht Thomas Gielen na een half jaar Erasmus in Boedapest. De student communicatiemanagement kwam nog even naar huis om zijn diploma te halen, maar maakte daarna meteen rechtsomkeer richting Oost-Europa om zijn master te halen. Een coup de foudre later woont hij met zijn Poolse vriendin Isabella in een appartement in Hanzestad Wroclaw. “Een stad die naar Oost-Europese normen erg westers aandoet. Alle grote banken zitten hier al en met de Brexit zit er nog meer aan te komen. Voor iemand met een gezonde brok ambitie dus ‘the place to be’. Hier kan nog zoveel”, vertelt de Neerpeltenaar. Thomas Gielen is een man van deze tijd. Zoveel is zeker. Toen de studietijd van zijn vriendin Isabella en die van hemzelf in Boedapest erop zat, moesten er knopen worden doorgehakt. Met als hamvraag: “Wat gaan wij doen?” Omdat zijn Poolse vriendin al een goede job in Polen had, vond hij het geen probleem om richting Wroclaw te trekken. “Na bijna twee jaar Boedapest had ik wel zin in iets nieuws. Met die job van Isabella was het niet meer dan logisch dat ik haar zou volgen.”
Je bent dus gewoon ‘op goed geluk’ naar Polen verhuisd?
“Na een festivalzomer in België ben ik in september 2016 naar daar gegaan. Een maand later had ik al werk bij een groot Amerikaans bedrijf gespecialiseerd in medisch materiaal. Als pas afgestudeerde heb je hier veel meer kansen dan in België. Het is de sterkst groeiende economie in Europa.”
Met een Poolse vriendin heb je natuurlijk wel voorsprong.
“Het eerste jaar hebben we bij haar ouders gewoond. Dat gebeurt hier wel vaker. Polen kopen liever iets dan huren. Na een jaar ‘Hotel Mama’ heeft Isabella een appartement gekocht. Keuze te over, want nieuwbouwappartementen schieten hier als paddenstoelen uit de grond. Maar nog een verschil met Vlaanderen: je levert sowieso ruimte in. Een ruim appartement is hier pakweg 60 m2. Veel kleiner dan wij in Vlaanderen gewoon zijn.”
Hoe zit het met je sociale leven in Polen? Mij lijken Polen eerder afstandelijk.
“Voor mij is het heel belangrijk om een sociaal netwerk te hebben. Elke vrijdag zet ik een stapje in de wereld. Er zijn ontmoetingen voor buitenlanders. Maar ook gewoon aan de toog hangen met een stel Polen is puur amusement. Ze kennen hun geschiedenis nog en zijn er trots op. Eens ze beginnen vertellen, zit je minstens een uur vast.”
Een uur praten met Polen. Kan je dan al Pools?
“Nee. Ik ben net met lessen gestart. Het is een heel moeilijke Slavische taal. Eenvoudig zal het niet zijn. Maar Polen zijn wel flexibel. Ze beseffen heel goed dat buitenlanders geen Pools spreken en zelf zijn ze bijna allemaal drietalig. Naast het Pools spreken ze ook een mondje Duits en Engels. Dat maakt het voor buitenlanders een pak eenvoudiger. Op het werk spreek ik trouwens nog elke dag Nederlands door de contacten met collega’s in België.”
Heeft Wroclaw met die snelle expansie last van groeipijnen?
“De luchtkwaliteit is hier gewoon slecht. Ik denk dat je het kan vergelijken met Peking. Een belangrijke oorzaak daarvan is wat ze hier in hun kachel stoppen. Ze stoken echt met slecht materiaal. Al groeit het besef dat ze er iets aan moeten doen. Je begint meer en meer mensen met mondmaskers in het straatbeeld te zien. En ook de overheid heeft in de gaten dat er iets moet gebeuren. Sinds kort is er een actieplan klaar en wordt er dus aan een beter luchtkwaliteit gewerkt.”
Draag jijzelf ook zo’n mondmasker?
Nu de kerken hier leeglopen, acht de regering het nodig om flexibele openingsuren op zondag in te perken. Dat zou de reden zijn waarom de mensen wegblijven uit de kerk Thomas Gielen
“Nee. Zelf kom ik niet zoveel buiten tijdens het spitsuur. Ik rij met mijn auto de garage onder ons appartement uit richting de garage op mijn werk. En weer terug. Het is een gewoonte, want eigenlijk heb ik hier geen auto nodig. Het openbaar vervoer is hier top. Net zoals in Boedapest trouwens. Bussen, trams, treinen, ze rijden stipt op tijd. Tot op de seconde. Daar kunnen ze in België echt een voorbeeld aan nemen.”
Zijn Polen – ze staan bij ons vooral als harde werkers bekend – bezig met hun gezondheid of vrije tijd?
“Polen zijn inderdaad niet vies van hard werken. Zo hopen ze veel geld te verdienen. Maar met hetzelfde gemak geven ze dat zuurverdiende geld weer uit. Leuk leven is voor hen belangrijker dan werk. Burn-outs ken je hier bijna niet. Overuren worden hier hoogst uitzonderlijk gemaakt. Hier in Polen staat werk echt wel lager geklasseerd dan vrije tijd. En dat is een gigantisch verschil met België. Ik denk dat Polen daardoor ook gezonder zijn. Hard werken, niet te zeer verwend worden, simpele boerenkost, voldoende vrije tijd en op tijd en stond een lekkere borrel. Het lijkt echt te werken. De opa van Isabella is intussen de 80 gepasseerd en gaat nog elk jaar skiën. Onvoorstelbaar toch? En zo zijn er hier veel. En nu ik erover nadenk, eigenlijk zie ik weinig dikke Polen rondlopen.”
Hier komt Polen regelmatig in het nieuws door het rechtse en nationalistische regeringsbeleid. Merk jij daar als buitenlander iets van?
“Kerk en staat zijn hier machtig. Daar kan je niet omheen. Een voorbeeld: in Polen waren de winkels op zondag allemaal
open. Maar nu de kerken leeglopen, achtte de regering het nodig om die flexibele openingsuren in te perken. Want dat zou de reden zijn waarom de mensen wegblijven uit de kerk. Sinds een paar weken zijn de winkels nog maar om de twee weken op zondag open. Wie weet is het over een paar maanden helemaal gedaan.”
“Al twijfel ik eraan of deze maatregel gaat werken. De jongeren zijn progressief. Ze zijn niet bezig met politiek of de kerk. En dat speelt momenteel misschien wel in het nadeel van Polen. Doordat vooral de oudere mensen gaan stemmen, heb je hier een stroeve overheid die in mijn ogen vooral op de rem gaat staan terwijl ze eigenlijk het gaspedaal moeten indrukken.”
Klopt volgens jou de berichtgeving over Polen in Vlaanderen?
“Ja en nee. Er zijn hier inderdaad tienduizenden mensen op straat gekomen om te protesteren tegen de inperking van de abortuswet. En ja, er is veel racisme. Asielzoekers zien ze hier niet graag komen. Maar wat je weinig leest, is dat vooral de Oekraïense migranten problemen veroorzaken. Ook lees je niet dat de andere asielzoekers hier eigenlijk niet willen blijven en dat het met het racisme de goede kant op lijkt te gaan. Polen is zeker niet de boeman van Europa. Ze willen het voor buitenlanders zo interessant mogelijk maken. Ze zijn veel meer open-minded dan wij in Vlaanderen denken. Aan dat imagoprobleem moeten ze wel nog werken.”
Hoe ziet je toekomst eruit?
“Eerst ga ik hier in Polen mijn managementstudie afmaken en het land verkennen. Op een motorfiets die ik thuis nog moet ophalen. Daarna zien we wel weer. Alles kan. Ik sluit niets uit.”