Grondwet

Eén gemeenteraadslid uit Anderlecht die zegt dat er aparte bussen moeten komen voor mannen en vrouwen, heeft de hele politieke wereld een volle dag beziggehouden. Zijn partij heet dan ook ISLAM. Het partijprogramma lijkt op dat van andere: 100 punten over de meest diverse onderwerpen. Van bio-voeding, over een statuut voor Uber-chauffeurs tot een pleidooi voor een basisinkomen. Zelfs over de zware beroepen hebben ze een standpunt. Een linkse of rechtse lijn valt er niet in te trekken. Maakt ook niet uit, want de echte standpunten die de leden zich laten ontvallen in gesprekken met journalisten, zijn van een heel andere orde. Die gaan over de sharia die ze willen, over vrouwen die de lijsten niet mogen trekken en zelfs over aparte bussen voor mannen en vrouwen. Maar de moslims trappen er niet in. Zelfs in Molenbeek - zo ongeveer hét epicentrum van de islam - geraken ze niet verder dan 4% en één zetel. En ook al zou iemand die echt niet weet op wie stemmen, ISLAM aanvinken omdat hij dit woord tenminste verstaat, dan is die 4% nog weinig.

Het is in al die discussies altijd hetzelfde: ergens is er een relletje over bijvoorbeeld apart zwemmen en de sociale media ontploffen binnen de kortste keren. Iedereen heeft een mening en wil die zo snel mogelijk en zo veel mogelijk verspreiden. En aan het einde van de dag komt dan een politicus met het ultieme voorstel: een nieuwe wet. Deze keer zelfs een aanpassing van de Grondwet. Patrick Dewael (Open Vld) kwam daar mee om 17 uur, Theo Francken om 19 uur. Dewael wil dat de scheiding van geloof en staat duidelijk ingeschreven wordt in de Grondwet. En hij wil ook regels over hoe we in een samenleving omgaan met religie. Ook op de vraag wat een ambtenaar aan het loket mag dragen, wil hij een antwoord. Officieel gaat dit over ‘levensbeschouwelijke kenmerken’, maar eigenlijk gaat het gewoon over hoofddoeken. En N-VA wil elke partij die naar de sharia verwijst, verbieden. Twee verschillende verhalen, maar het doel is toch min of meer hetzelfde. Wat kunnen we in een samenleving van elkaar verdragen en wat niet? Wat is vrije meningsuiting en wat is schending van mensenrechten? Dat in wetten gieten is trouwens niet eens zo eenvoudig waarschuwt grondwetspecialist Hendrik Vuye, want die twee zaken durven al eens botsen, zo weten andere landen die het al geprobeerd hebben.

Het leek voor een keer een vakantie te worden zonder rellen, zonder grote thema’s en zelfs zonder N-VA’ers in de hoofdrol. Quod non.

Wat kunnen we in een samenleving van elkaar verdragen en wat niet? Wat is vrije meningsuiting en wat is schending van mensenrechten?

REACTIES: DEKERN@HBVL.BE