Dames die het graag gezellig druk hebben of op hoge hakken willen gaan shoppen: ze hoeven zich niet te haasten voor Jitse, de 22-jarige zorgboer uit Tessenderlo.

Jitse woont al tien jaar in Noorwegen en zweert bij rust, onthaasting en de natuur. En bij avontuur, zoals in ‘Boer zkt Vrouw - De Wereld Rond’.

Ja, hij beschikt over internet. “En ik douche elke dag met warm water”, zegt Jitse, wiens achternaam we op vraag van VTM niet vermelden om zijn privacy vooral online te beschermen. Jitse mag dan geloven in het principe van “back to basics”, hij leeft in Noorwegen niet als een kluizenaar. “Hier is comfort, maar dat is iets anders dan luxe.” Sinds twaalf jaar woont Jitse in het zuiden van Noorwegen, tegen Grimstad. Hij werd geboren in Diest en woonde tot zijn tiende in Tessenderlo. “Daar weet ik niet meer zo veel van”, zegt hij. “Ik herinner me wel nog het uitzicht van op de VVV- toren. (lacht) Mijn vader had een bedrijf in onderhoud voor fabrieken, maar we hadden ook een hobbyboerderij met paarden, varkens, koeien, schapen, ganzen, kalkoenen, roofvogels, konijnen en cavia’s. Mijn broer en ik zijn tussen de dieren groot geworden.”

Engels

Twaalf jaar geleden hadden de ouders van Jitse het in België wel gezien. “Ze waren de drukte moe, de sleur van de maatschappij. Op zes maanden tijd waren we ingepakt en verhuisd. Naar Noorwegen. De bestemming was een beetje lukraak gekozen, maar het bleek al snel een goeie keuze. Ik was tien jaar en vond het één groot avontuur. De school lag op zes kilometer van ons huis, we reden er in de sneeuw naartoe, op de slee achter de auto. Op school spraken ze Noors, natuurlijk. En Engels, want dat leren ze daar vanaf hun zes jaar. Probleem was dat ik geen woord Engels kende. (lacht) Maar het ging vlotter dan ik dacht. Iedereen was heel behulpzaam, we legden alles gewoon met handen en voeten uit. En het was een heel kleine school. Twaalf leerlingen in totaal, drie leerkrachten. Mijn klas bestond uit mezelf en iemand anders. (lacht) Ik voelde me direct thuis.”

In het deel van Noorwegen waar Jitse woont, is de band met de natuur heel sterk. “De mensen zijn hier niet zo materialistisch. En ze doen heel gewoon. De burgemeester van het dorp moest op de kerstmarkt een lint doorknippen, hij kwam aan met zijn tractor en had zijn laarzen aan; hij kwam recht van zijn schapenstal. Het water in de natuur is hier zo proper dat je het overal kunt drinken. Hier wordt ook veel gejaagd op elanden, herten en reeën, maar daar ben ik niet zo’n fan van.”

Therapeut

Jitse vult zijn tijd met studeren en het uitbouwen van zijn zorgboerderij. “Ik zit drie dagen per week op school, voor mijn bachelor economie. Verder ben ik volop aan het werk op de zorgboerderij. Ik ben psychotherapeut; je zou mij een therapeutische boer kunnen noemen. Ik wil op de boerderij mensen ontvangen die last hebben van stress, van een burn-out, van kwaaltjes door de drukte van alledag. Ik wil hun band met de natuur en met de dieren herstellen. Ik heb hier paarden, schapen, varkens. Stuk voor stuk intelligente dieren.”

Als het om een partner gaat, wil Jitse geen zware eisen stellen. Maar het ligt voor de hand dat hij op zoek is naar een vrouw die van de natuur houdt en van de rust: “Als tiener heb ik vriendinnetjes gehad, maar dat was nooit ernstig. Later heb ik één online relatie gehad. Nu zoek ik echt iets voor het leven, want korte relaties interesseren me niet. Ik zoek iemand om alles mee te delen, kleur of religie maakt me niet uit. Een stadsmens lijkt me minder geschikt. Je moet hier niet op hoge hakken rondlopen. (lacht) Ik zit hier in een vrije natuur, ik trek rond met de rugzak, ik ga zwemmen, kanoen, skiën, langlaufen. Het dichtstbijzijnde dorp ligt op vijftien kilometer, de eerste stad op dertig kilometer. Die rust heb ik nodig. Ik was vorig jaar nog in België om mijn familie te bezoeken. Ik ging een week blijven, maar na drie dagen was ik alweer weg. Die drukte, dat verkeer, hoe veel mensen alleen maar met zichzelf bezig zijn: het is echt een groot verschil met mijn leven in Noorwegen. Jezelf afjagen, dat kennen ze hier niet. Het enige nadeel is dat Noorse vrouwen niet zo warm zijn. Ze zijn tof in de omgang en ondernemend, maar ze stellen zich niet snel open. Een Vlaamse vrouw doet dat misschien wel. En het moet er maar één goeie zijn.”

XGeïnteresseerde vrouwen kunnen zich kandidaat stellen via vtm.be of een brief sturen naar Boer zkt Vrouw - De Wereld Rond, Medialaan 1, 1800 Vilvoorde