Helft meer aanvragen voor aangepast vervoer in Limburg
MAV Limburg helpt personen met beperking aan vervoer
In 2017 deden 3.869 Limburgers met een mobiliteitsbeperking een beroep op de provinciale Mobiliteitscentrale Aangepast Vervoer, kortweg MAV Limburg. Dat is 50 procent meer dan in 2016 en ruim zes keer meer dan in 2014 toen MAV Limburg werd opgericht. De meeste gebruikers zijn oudere rolstoelers die niet vervoerd kunnen worden door familie, vrienden of het openbaar vervoer.
MAV Limburg is in mei 2014 van start gegaan om Limburgers met een mobiliteitsbeperking te helpen bij hun vervoersvragen. Er wordt altijd eerst een oplossing gezocht in het bestaande aanbod van openbaar vervoer. Lukt dat niet, dan wordt er gezocht naar alternatieven. Vorig jaar zijn er meer dan 24.000 ritaanvragen verwerkt, goed voor 300.000 afgelegde kilometers. “We stellen vast dat steeds meer Limburgers een beroep doen op de mobiliteitscentrale om hun recht op openbaar vervoer te realiseren”, zegt gedeputeerde Jean-Paul Peuskens (sp.a). “Mensen worden ouder en een goed mobiliteit is onontbeerlijk om langer in de eigen omgeving te blijven. Het bestaande openbaar vervoersaanbod in Limburg is absoluut ontoereikend en totaal niet aangepast aan de noden van deze doelgroep.” Vooral in Noord-Limburg en het Maasland moet de mobiliteitscentrale vake op zoek gaan naar private vervoersaanbieders zoals taxibedrijven “Het reserveren van aangepast vervoer via MAV Limburg verloopt gemakkelijk. De service van het taxibedrijf is ook zeer goed.” Rolstoelgebruiker Toon Peeters (27) uit Houthalen-Helchteren was een van de eerste klanten van de mobiliteitscentrale. En hij doet er nu nog altijd een beroep op om van zijn woonplaats in Houthalen naar Racing Genk te omdat het bestaande openbaar vervoer te beperkt is.
Vervoersregio
9 op de 10 gebruikers van MAV Limburg zijn mensen die afhankelijk zijn van een hulpmiddel om zich te verplaatsen, meestal een rolstoel. De meeste gebruikers zijn door hun hoge leeftijd beperkt in hun mobiliteit. Een kwart van de uitgevoerde ritten was nodig om medische redenen. Volgens gedeputeerde Peuskens zal een degelijk uitgebouwd openbaar vervoer voor personen met gaan kijken.
“Ik ga regelmatig naar de trainingen en de matchen van Genk kijken. Twee werkdagen vooraf moet ik die ritten boeken. Taxibedrijf Peeters uit Genk komt me dan halen met een taxibus uitgerust met een lift en brengt me naar het stadion. Na de training of match staat ie er weer terug.” Over de prijs heeft Toon niet te een mobiliteitsbeperking een van de prioriteiten zijn van de toekomstige vervoersregio Limburg. Ook voor mensen die naar een dagopvang of zorgcentrum moeten, is het bestaande openbaar vervoer niet uitgerust. Peuskens rekent erop dat de huidige budgetten voor MAV Limburg straks ook worden toegevoegd aan de vervoersregio. “De sterk toenemende vraag toont aan dat aangepast vervoer op maat voor personen met een beperking ook in het aanbod van de vervoersregio een volwaardig onderdeel moet vormen. klagen. “Ik moet zelf een derde betalen. Het kost mij 25 euro voor de heen- en terugrit. Dat is nog te doen.” Dat ook privébedrijven handen te kort komen om de vele aanvragen te verwerken, werd vorig weekend nog eens pijnlijk duidelijk in Zonhoven waar een bejaarde rolstoelgebruiker een half uur moest wachten op zijn heenrit en drie kwartier op zijn terugrit. Er zijn dus garanties nodig dat die budgetten gereserveerd blijven voor personen met een beperking.”
Per rit wordt vandaag ongeveer een derde van de kosten betaald door de gebruiker en twee derde door de overheid. MAV Limburg investeert jaarlijks ongeveer 450.000 euro in ritten uitgevoerd door private aanbieders. Het geld komt uit het Vlaams compensatiefonds. Vanuit Vlaanderen krijgt MAV ook nog een toelage van 250.000 euro en de provincie past evenveel bij.