Loonse Gasthuiskapel ademt weer kunst

Na het geloei rond de gekruisigde koe en de brandstichting in de Gasthuiskapel die daaruit voortvloeide, opent de kapel in Borgloon weer de deuren voor kunst. Vanaf dit weekend tonen Vicky Gruyters (links) en Ilse Van Roy er hun werk.

De expo van Gruyters en Van Roy stond al lange tijd ingepland. Dat zij de eersten zouden zijn die in de ‘nieuwe’ kapel zouden exposeren niet. Normaal had Liliane Vertessen er eerst nog een tentoonstelling gehad en zouden Lonenaren er kunst tonen die bij hen thuis aan de muur hangt. Beide expo’s worden later weer opgepikt. De kapel ziet er redelijk goed uit nadat een stel vandalen de houten deur in brand hadden gestoken. Specialisten van Onroerend Erfgoed hebben de roetschade in de kapel aangepakt, de muren zijn netjes witgeverfd en de verbrande deur is vervangen door een houten replica. Alleen het basreliëf moet nog een stevige poetsbeurt krijgen, gepland in de zomer.

Zwart

Vicky Gruyters (60) en Ilse Van Roy (40) kenden mekaar al voor ze samen een eerste expo deelden. Ze geven allebei les aan de kunststu-

denten van PXL Mad in Hasselt. Gruyters in grafiek, Van Roy in glaskunst. Iets wat ze delen met elkaar is een voorkeur voor zwart. Van Gruyters zijn er houtsneden van het dak van gebladerte in een bos te zien, waarbij de takken van de bomen afsteken tegen de witte lucht. En zeefdrukken tonen een combinatie van ruïnes en de natuur die de boel weer overneemt. Voor haar houtsnedes staat een videoscherm dat de bodem van een bos toont terwijl ze aan het joggen is. “Als ik ga lopen in de natuur, vloeien al mijn gedachten weg. Dat gebeurt ook als ik aan mijn houtsneden bezig ben. En oude verlaten gebouwen of ruïnes fascineren me omdat je voelt dat ze een verhaal bevatten van iets wat er nu niet meer is. Daarom ben ik blij dat ik in dit mooie oude gebouw mijn werk kan tonen. Dat zwart de boventoon voert is gewoon omdat het zo voor me aanvoelt. Ik heb ook houtsneden in kleur gemaakt, maar nee: die moesten weg.”

Foto’s op het kerkhof

Van Roy pakt uit met verschillende disciplines. Glaskunst: een zwarte cirkel waarin je een wolkenhemel kan ontwaren maar die vooral jezelf en de ruimte rondom je reflecteert. Een vaas of urne die iets heeft van een tol. Een zeefdruk waarbij laag na laag van een tekening van bloemen over elkaar werd gezet. En een groot tapijt of zwarte doek met ook daarop bloemen, in de stof gebreid. Van Roy heeft iets met de dood zegt ze. “Ik neem nogal vaak foto’s op kerkhoven. In Frankrijk heb ik een aantal beelden gemaakt op verlaten kerkhoven waar de plastic bloemen nog het enige was wat kleur had. Foto’s van die bloemen hebben geleid tot mijn zeefdrukwerk en het grote doek.”

Nieuwe verhalen

Van Roy loopt er niet bepaald bij als een new waver uit de jaren 80 met het nummer van de zelfmoordlijn op speeddial geprogrammeerd. Integendeel, ze is de vrolijkheid zelve. “De dood is fascinerend omdat die net het leven boeiend maakt. Je kan niet het een hebben zonder het ander.”

En zo vloeit alles samen: het zwart, de natuur en de bloemen, de ruïnes, de dood en de kapel waarin zich graven bevinden maar waar nu weer nieuw leven groeit. ‘There where stories are possible’ heet de expo. De kapel kan weer een nieuw verhaal over kunst beginnen te vertellen.

→ Elk weekend van 7 april tot 13 mei Gasthuiskapel Borgloon (www.artborgloon.be)