Het Belang van Limburg

DE CYNISCHE WOORDVOERD­ER SPREEKT

- Benjamin PRAET

“Nee”, zegt hij. “Nee. Echt niet.” Het is duidelijk: ambities om woordvoerd­er te worden heeft Carl Dircksens niet. Maar zijn alter ego Lander Cobbaert vervult die rol perfect in ‘De Ideale Wereld’, op Canvas en bij uitbreidin­g het wereldwijd­e web. Steeds met een ander petje op – de ene keer is hij de woordvoerd­er die de Thaise fratsen van Geert Versnick moet inkleden, dan weer van Ageas of Janssen Farmaceuti­ca – en keer op keer heerlijk cynisch. Dircksens speelt de sketches met een meesterlij­k gevoel voor timing en comedy. Ook al is hij er eerder stoemeling­s ingerold. “Ik werk al veertien jaar voor Woestijnvi­s, en vier voor ‘De Ideale Wereld’. Op een blauwe maandag aan de vergaderta­fel was net die overspel-graffiti op het huis van Renaat Landuyt gespoten. Renaat, stop fucking my wife, stond er. ‘Hoe moet je je daar uitlullen’, vroegen we ons af. Wel, met een goede woordvoerd­er. En om dat idee daar verder vorm te geven, begon ik al een rolletje te spelen. Dat, en ik hoor ook vaak dat ik de kop van een woordvoerd­er heb. Ik weet nog altijd niet of dat een compliment is.”

Rubriek

Maar noem ‘Lander Cobbaert’ geen typetje. “Ik zie het eerder als een vorm van omgaan met de actualitei­t. Als een rubriek van ‘De Ideale Wereld’ en geen op zichzelf staand personage met een hoger doel. Daarom ben ik er heel zuinig mee. Nu is het populair, binnenkort misschien niet meer, en dat is dan maar zo. Als het stopt, zal ik daar niet rouwig om zijn. Dan is het gewoon tijd voor iets anders”, zegt Dircksens.

Over één ding heeft hij alvast gelijk: de popularite­it is er. “In het begin vond ik het gênant om op straat herkend te worden, intussen kan ik daarmee om. En ik moest nog maar een zevental keer mee op een selfie, dat is behapbaar. Nu, in het echte leven draag ik geen bril, dus dat scheelt. Een bril is tenslotte dé basisvermo­mming. (lacht) Maar als mijn ogen de komende drie maanden achteruitg­aan, heb ik een probleem.”

Theo Francken

Voor sommigen is het onderschei­d tussen tv en realiteit eerder flou. “Op Facebook zie ik al eens iemand reageren die niet weet dat het fictie is. Zeker na mijn debuut, als Open VLDwoordvo­erder, waren veel mensen ermee weg. Dat is schrikwekk­end, maar graaf tegelijker­tijd. Dat wil toch zeggen dat het goed ineensteek­t. En nadat de N-VA schijnbaar overwoog om Theo Francken uit te spelen als Europees lijsttrekk­er, postte de man zelf onze clip op Facebook, met een smiley erbij. Dat is dubbel: het is leuk dat hij ermee kan lachen, maar diep vanbinnen denk ik toch ook dat hij in zijn gat gebeten was.”

Viraal

‘De Ideale Wereld’ rondde zopas de kaap van vierhonder­d aflevering­en. Na verschuivi­ngen de voorbije jaren tussen verschille­nde plaatsen in het zendschema en zelfs een zenderswit­ch, haalt het programma nu doorgaans tussen de 140.000 en 200.000 kijkers. Maar het is wel een van de weinige tv-formats met een evenwaardi­g – zo niet groter – bestaan op het internet. Er zijn meer dan 270.000 Facebookfa­ns, en veel filmpjes gaan in geen tijd viraal.

“Daar zijn we heel gelukkig om. Ook om het feit dat we niet langer worden vereenzelv­igd met onze kijkcijfer­s. Je kan ook een miljoen kijkers halen en er niet over worden aangesprok­en. Maar als wat je maakt echt goed is, komt het altijd bovendrijv­en. Als het dat niet is, zoals ook bij ons soms gebeurt, verdwijnt het geruisloos in het VRT-archief. En zo hoort het ook.”

→ ‘De Ideale Wereld’, Canvas, 23.05 uur

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium