Meer dan een glas te veel
‘Nooit rij ik nog met de auto’ verklaarde vrijdag, voor de politierechtbank, de 57-jarige E.L., die eerder dit jaar drie personen van de weg maaide tijdens Winterland. Helaas weten we van zoveel andere verhalen uit de krant, dat die dure beloften zelden standhouden. Er gaat bijna geen week voorbij of zware verkeerszondaars, van wie sommigen zelfs een mensenleven op hun geweten hebben, worden opnieuw dronken achter het stuur betrapt. Iedereen weet dat alcohol en rijden een dodelijke combinatie is. Maar desondanks kruipt menigeen met een glas te veel achter het stuur. Samen een glas drinken is nu eenmaal plezant, en voor de meesten hoort het bij een gezellig avondje uit. Hoeveel van ons durven zeggen dat ze zelf nooit eens gezondigd hebben? Maar dat betekent niet dat we het normaal moeten vinden. Deze week nog, moest de plaatsvervangende burgemeester van het Oost-Vlaamse Brakel, ontslag nemen omdat hij kennelijk onder invloed iemand had aangereden.
We kunnen hopen dat de zelfrijdende wagen dit soort problemen zal oplossen, maar die staat vooralsnog niet voor de deur. En dan moeten wij toch vaststellen dat er in Limburg weinig alternatieven voor de wagen zijn. In de hoofdstad kun je nog vrij makkelijk een taxi nemen, maar in de rest van Limburg is dat onbegonnen werk. En wie met het openbaar vervoer naar een feestje gaat, moet bereid zijn om tot de volgende ochtend door te feesten, want bussen en treinen gaan samen met de kippen op stok. Het is daarom hoopgevend dat minister Ben Weyts (N-VA) meer ruimte geeft aan taxi’s, door de regelgeving die hen aan vaste standplaatsen en grondgebieden bindt, af te schaffen. Maar dat volstaat niet. Tijdens het weekend heb je ook ’s avonds en laat, snel openbaar vervoer nodig tussen een aantal kernpunten. En hoe lang gaan we handige alternatieven, zoals Uber, nog tegenhouden? Ik maak er in het buitenland vaak gebruik van. En ik merk daar dat het ervoor gezorgd heeft dat de bestaande taximaatschappijen nu ook met snelle app’s werken, zich aanpassen aan hun publiek en dat de chauffeurs vooral een stuk vriendelijker geworden zijn. Waardoor ik in bepaalde steden terug de weg naar de taxi gevonden heb.
De realiteit is dat het vandaag in Limburg, misschien op het centrum van de provincie na, onmogelijk is om een sociaal leven te hebben zonder wagen. Wat dat betreft is ‘de stad Limburg’ wel heel veraf. Binnen een aantal maanden zijn er gemeente- en provincieraadsverkiezingen. Ik ga er deze keer eens extra op letten, welke kandidaat of partij met haalbare voorstellen komt om die uitdaging aan te pakken.
Alcohol en rijden is een dodelijke combinatie. Maar desondanks kruipt menigeen met een glas te veel achter het stuur