Coucke voelt de bui hangen
Plaats drie en de bekerfinale. Dat was vóór dit seizoen de ambitie van het Genkse bestuur. Het had geen enkele inspanning geschuwd. Spelers die in de vitrine stonden te blinken, werden ondanks miljoenenoffertes aan boord gehouden. De kater was gigantisch, toen al die moeite vergeefs dreigde te zijn. O ja, de bekerfinale smukte het kleurloze seizoen een beetje op. Maar toen die verloren werd, zag het er somber uit.
Even maar, want Genk sloeg terug. En zie, met nog vijf speeldagen te gaan, ligt het hele speelveld vanaf plaats 2 open. Racing doet mee voor een Champions League-ticket. Pieken op het juiste moment. Al is dat een term die Philippe Clement verfoeit. Hij wil altijd top zijn. Op de afloop gaan we ons geld niet zetten. Maar mentaal lijken de Genkies in het voordeel. De spelvreugde spat ervan af. Ndongala stond kinderlijk blij voor de camera: “Het is een genot om in deze ploeg te spelen.” Het zegt alles over de sfeer. Zelfs Pozuelo en Malinovskyi lopen 13 km met de glimlach.
Een hemelsbreed verschil met Anderlecht. Grote baas Coucke gaf in een tweet een nieuwe sneer aan zijn voorgangers, lees aan Herman Van Holsbeeck. Het typeert de nervositeit in het Astridpark. Coucke voelt de bui hangen. Begrijpelijk. Standard sluipt akelig dichtbij. Het deed gisteren zelfs toekomstig kampioen Club Brugge twijfelen. Maar ook de anderen zijn in de buurt. Paars-wit mag in deze play-offs nochtans niet mopperen over de videoref. In Charleroi, thuis tegen Club Brugge en zaterdag in Genk vielen discutabele beslissingen telkens in het voordeel uit van de Brusselaars. Vlug Anderlecht Redden (VAR) is een woordspeling die veld wint.
Wij gaan daar niet in mee. Wat gebeurt, als de VAR ontbreekt, is veel schrijnender. Op Stayen had de ref een hele berg boter op zijn hoofd. Wel penalty aan de ene kant, niet aan de andere. Zo maak je een karikatuur van jezelf en van de wedstrijd. Een gemiste kans voor de Kanaries. Maar die hebben momenteel andere katten te geselen.
De nieuwe Japanse bazen oogsten intern en extern onbegrip door hun eigengereide manier van werken. De communicatie is nihil. Het ontslag – want dat is het toch als een contract voortijdig beëindigd wordt – van De Roeck en het afscheid van de beloftencoach lijken een voorbode van meer slecht nieuws voor de rest van de staf. We houden ons hart vast. Niet alleen wij, trouwens. Ook Kenny Steppe loste een schot voor de boeg. Hij hoopt dat de volgende coach het Belgisch voetbal kent. Gelijk heeft hij. Aan een nieuwe Marquez heeft niemand behoefte. Hopelijk moeten we straks toegeven dat onze vrees ongegrond was.
De spelvreugde spat ervan af bij Genk, zelfs Pozuelo en Malinovskyi lopen 13 kilometer met de glimlach