“Alles of niks. Het werd niks”
JELLE VANENDERT (11de) bijt tanden stuk op Jungels en eindigt net buiten top tien
Jelle Vanendert bleek net als in de Waalse Pijl onze beste landgenoot. De Neerpeltenaar demarreerde op Saint-Nicolas. Op de top was hij eenzame leider Jungels genaderd tot op negentien tellen, maar de Luxemburgse hardrijder bouwde vervolgens opnieuw de kloof uit. In de laatste hectometers werd Vanendert nog overvleugeld door een achtervolgende groep, waardoor hij uiteindelijk beslag legde op de elfde plaats.
De zoutafzettingen waren duidelijk merkbaar op Vanenderts truitje na afloop van een broeierig warme Luik-Bastenaken-Luik. Daardoor was het niet makkelijk koersen, concludeerde Jelle. “Het was warmer dan woensdag in Hoei. Dat maakte dat je moeilijk kon inschatten hoe je je nu echt voelde”, spoelde Vanendert het filmpje van zijn Doyenne terug. Desondanks spraken Tim en ik af, nadat hij had aangegeven dat hij zich niet super voelde, dat ik alles of niets zou spelen met een ultieme aanval. Ik heb dat gedaan op Saint-Nicolas met een snedige demarrage. Jungels’ voorgift van 55 seconden liep ook sterk terug. Maar boven op de top voelde ik zoveel pijn. (lacht) Ik geraakte niet meer echt op gang en moest ook nog reserves houden voor de slotklim naar Ans. Toen ik de finish naderde, kon ik zelfs niet meer rechtstaan op mijn pedalen en zag ik dat mijn versnelling eigenlijk te klein was om nog te naderen. Eén kilometer voor het eind wist ik: het is over.” Alles of niets Een mooie ereplaats zat er echter wel nog in. Of boeide dat het extra speerpunt van Lotto Soudal niet? “Nee, totaal niet. Ik heb alles of niets gespeeld. Het werd niks.
(Haalt de schouders op) Als ik wacht en reken op Valverde en de anderen, sta ik misschien wel op het podium. Maar dat boeide me niet. Alleen winnen telde vandaag. Ik ben intussen 33. In al deze klassiekers wist ik al binnen de top tien te eindigen. Drie jaar geleden zou ik heel blij geweest zijn met een dichte ereplaats. Maar nu het einde van mijn carrière in zicht komt, wil ik vooral één van deze koersen op mijn naam schrijven. Ik weet dat dat heel moeilijk voor mij is. En dat mij dat misschien nooit zal lukken. Vandaar ook die alles-ofniksactie. Ik mag zeker niet ontgoocheld zijn over mijn prestatie, maar ik ben wel ontgoocheld over het eindresultaat. Ik had met deze benen en mijn sterke aanval op beter gehoopt.”