“HET HOOGTEPUNT IN 41 JAAR TIJD”
De titel van PW Diest in ’s lands sterkste competitie is allerminst een verrassing maar daarom zeker niet minder verdiend. Diest haalde bij de start van het seizoen met de Rus Alexey Smirnov (40), de Griek Kalinikos Kreanga (46) en in mindere mate Egyptenaar Mohammed El Beiali (29) een naar Belgische normen ‘dream team’ binnen met één grote ambitie: de titel pakken. En of Diest in die ambitie slaagde! Kreanga en co walsten door de superliga zoals Bayern München door de Bundesliga in het voetbal. De tegenstanders werden herleid tot veredelde sparringpartners. Wat anders gezegd van de perfecte 45 op 45 van Diest en de individuele winstrecords van Smirnov (93,3 procent) en Kreanga (92,9)? Het is zelfs zover gekomen dat kampioen spelen voor Smirnov en Kreanga zowat de normaalste zaak ter wereld geworden is? Smirnov: “Ik geloof dat het ongeveer de twintigste landstitel uit mijn carrière is. Uiteraard went dat. Maar als je zoveel wint, haat je het nog meer om te verliezen (lacht). Dit team was naar Belgische normen zeer sterk, dat is waar. Maar je moet het wel elke wedstrijd nog waarmaken. Wij waren als het ware loslopend wild in België. Elk team wilde ons vel”, aldus Smirnov.
Ook zijn maatje Kali Kreanga kan het aantal titels in zijn loopbaan niet meer onthouden. Kreanga: “Overal waar ik speelde, werd ik landskampioen. In Griekenland, Oostenrijk, Duitsland, Nederland en in België met La Villette en nu met Diest. Chapeau voor Marc Janssens en zijn team die dit mogelijk maakten. Ik woon in Athene en probeerde mijn wedstrijden bij Taverzo in Nederland (waar Kreanga ook de landstitel heeft veroverd, frba) en Diest in België altijd te combineren. Dat was niet altijd even makkelijk maar beide teams zijn geslaagd in hun doelen. Dat is het enige wat telt”, besloot Kreanga.
Op naar de dubbel
De architect van het Diestse succesverhaal is interclubleider Marc Janssens. De man leeft, eet en ademt PW Diest en de successen van zijn team, doen hem lachen van geluk. Janssens: “Iemand van de club vroeg mij onlangs nog: is
dit nu het mooiste moment uit de clubgeschiedenis? Ik antwoordde hem: ja, mooier dan dit wordt het niet. Al is dat ook niet helemaal waar: we willen in mei ook nog de bekerfinales bij de heren én dames winnen. Dan zal het helemaal af zijn. Wat het moeilijkste was dit seizoen? Gek genoeg: het normale verloop. Die mannen om de zoveel weken gezond en wel samen aan tafel krijgen. Je moet weten dat zij naast Diest nog andere internationale verplichtingen hebben. Dus het risico op blessures loert altijd om de hoek. En als zo’n Kreanga vanuit Athene niet kon vliegen door de weersomstandigheden, tja, dan ging de vlieger letterlijk en figuurlijk niet op.”